Փաշինյանը տար­բե­րակ ու­նի՝ ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րի օր հայ­տա­րա­րել, բայց ար­դեն ոչ թե 6, այլ՝ ա­մե­նաու­շը 2 ամ­սից. «Իրատես»

Մեկ ամ­սում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը չկա­րո­ղա­ցավ կամ չցան­կա­ցավ իր ստո­րագ­րու­թյան շո­կը հաղ­թա­հա­րել և վեր­ջա­պես քայ­լեր ձեռ­նար­կել՝ պե­տու­թյան գա­հա­վի­ժու­մը կան­խե­լու հա­մար: Մի քա­նի նա­խա­րար­նե­րի փո­փո­խու­թյու­նը ո­չինչ է՝ հա­մե­մա­տած խն­դիր­նե­րի շար­քի հետ:

Ե­թե նա կա­րո­ղա­նար հաղ­թա­հա­րել սե­փա­կան ընկ­ճախ­տը, նո­յեմ­բե­րի 10-ից հե­տո պի­տի հայ­տա­րա­րեր, որ պատ­րաստ է հրա­ժա­րա­կան տալ ու կես տա­րի հե­տո նշա­նա­կեր ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­ներ, ոչ թե ինչ-որ ճա­նա­պար­հա­յին քար­տեզ հրամց­ներ, որ ֆիկ­ցիա է:

Նույ­նիսկ հի­մա, երբ հա­զա­րա­վոր մար­դիկ փո­ղոց են դուրս գա­լիս հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հան­ջով, նա տար­բե­րակ ու­նի՝ ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րի օր հայ­տա­րա­րել, բայց ար­դեն ոչ թե 6, այլ՝ ա­մե­նաու­շը 2 ամ­սից: Ճիշտ ինչ­պես պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ՝ հրա­դա­դա­րի յու­րա­քան­չյուր հա­ջորդ տար­բե­րակ նա­խոր­դից վատն է լի­նե­լու՝ մինչև կա­պի­տու­լյա­ցիա:

Մեկ ամ­սում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը չկա­րո­ղա­ցավ ոչ միայն ին­քը ընկ­ճախ­տից դուրս գալ, այլև ընկ­ճախ­տից հա­նել կա­ռա­վա­րու­թյա­նը ու ԱԺ մե­ծա­մաս­նու­թյա­նը, որ հալ­վում է, բայց շատ փոքր ա­րա­գու­թյամբ ի­րա­վի­ճակ փո­խե­լու հա­մար:

Կարդացեք նաև

«Կադրային փոփոխություններն իրենց բնույթով ոչ թե կոնֆլիկտային են, այլ աշխատանքային»․ Նիկոլ Փաշինյանը՝ պաշտոնանկությունների մասին

• 23:33 22.11.2024

Նիկոլ Փաշինյանը չի պատրաստվում հեռանալ իշխանությունից. Ավետիք Իշխանյան

• 22:30 22.11.2024

«Ադրբեջանին և Թուրքիային անհրաժեշտ է անատամ Հայաստան, որը պանթուրքիզմի ֆուռերի համար կլինի «պռախոդնոյ դվոռ». Էդուարդ Շարմազանով

• 21:40 22.11.2024

Փաս­տա­ցի՝ պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գը ավ­տո­պի­լո­տի վրա է, ո­րի ա­պա­ցույ­ցը 2021-ի պետ­բյու­ջեի նա­խագ­ծի ըն­դու­նումն էր ե­րեկ: Այն նա­խագ­ծի, որ կազմ­վել էր նախ­քան պա­տե­րազ­մը և ներ­կա­յաց­վեց ու ըն­դուն­վեց՝ ա­ռանց ի­րա­վի­ճա­կին հա­մար­ժեք ու անհ­րա­ժեշտ փո­փո­խու­թյուն­նե­րի, ո­րի ա­ռա­ջին ա­պա­ցույ­ցը պետ­բյու­ջեում նա­խա­տես­ված չա­րա­բաս­տիկ պարգևատ­րում­ներն են:

Չկա խոր­հր­դա­րան-կա­ռա­վա­րու­թյուն հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյուն: Ա­վե­լին՝ ՔՊ-ի պատ­գա­մա­վոր­ներն ա­նում են քայ­լեր, որ բա­ցար­ձա­կա­պես դեմ են ոչ միայն կա­ռա­վա­րու­թյան ան­դամ­նե­րի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րին, այլև ՀՀ պե­տա­կան շա­հին:

Օ­րի­նակ՝ երբ ԱԳ նա­խա­րար Ա­րա Այ­վա­զյա­նը դեկ­տեմ­բե­րի 7-ին Մոսկ­վա­յում ՌԴ ԱԳ նա­խա­րա­րի հետ հան­դի­պու­մից հե­տո պա­տաս­խա­նում է հար­ցե­րին ու հայ­տա­րա­րում, որ Հա­յաս­տա­նի ու Ադր­բե­ջա­նի միջև դի­վա­նա­գի­տա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի հաս­տատ­ման մա­սին վաղ է խո­սել, նախ պետք է վս­տա­հու­թյան մթ­նո­լոր­տը վե­րա­կանգ­նել, ար­տա­ռոց է, որ դեկ­տեմ­բե­րի 8-ին Երևա­նում, ԱԺ-ում գտն­վում է ՔՊ պատ­գա­մա­վոր, որ հայ­տա­րա­րի՝ Ադր­բե­ջա­նի հետ դի­վա­նա­գի­տա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի հաս­տա­տու­մը կա­րող է փո­խել սպաս­վող հե­ռան­կար­նե­րը. «Դի­վա­նա­գի­տու­թյու­նը պետք է հիմն­ված լի­նի տն­տե­սա­կան, ռազ­մա­կան և բա­րո­յա­հո­գե­բա­նա­կան բո­լոր հնա­րա­վոր ռիս­կե­րի գնա­հատ­ման վրա»: Ա­ռաջ ին­չի՞ վրա էր հիմն­ված, կամ այդ բա­ռա­կույ­տը ի՞նչ է նշա­նա­կում: Գու­ցե խոր­հր­դա­րանն ար­դեն ինքն ի­րեն ու հա­սա­րա­կու­թյա­նը նա­խա­պատ­րաս­տում է հայ-թուր­քա­կան ար­ձա­նագ­րու­թյուն­նե­րի վա­վե­րաց­մա՞­նը: Մո­ռա­նա­լով, որ տա­րա­ծաշր­ջա­նում ի­րա­վի­ճակ է փոխ­վել ու փոխ­վել է ի վնաս մեզ, և հի­մա նույն այդ «տն­տե­սա­կան, ռազ­մա­կան և բա­րո­յա­հո­գե­բա­նա­կան», հա­վե­լած քա­ղա­քա­կան ռիս­կե­րի վե­րագ­նա­հա­տում է պետք: Երբ նույն ԱԳ նա­խա­րա­րը Մոսկ­վա­յում հայ­տա­րա­րում էր, որ Թուր­քիան պետք է հե­ռա­նա Ար­ցա­խի օ­կու­պաց­ված հո­ղե­րից՝ հա­կա­ռակ Լավ­րո­վի հայ-թուրք-ադր­բե­ջա­նա­կան բա­րե­կա­մու­թյան հոր­դո­րի:

Ընդ­հան­րա­պես եր­կի­րը պետք է դր­վի կա­ռա­վար­ման այլ ռե­ժի­մի մեջ՝ կտ­րա­կա­նա­պես հրա­ժար­վե­լով ա­վե­լորդ ծախ­սե­րից՝ կա­ռա­վա­րու­թյան ու պատ­գա­մա­վոր­նե­րի գլա­մու­րա­յին ու կրեա­տիվ կայ­ֆե­րի, պարգևավ­ճար­նե­րի ու զբո­սաշր­ջա­յին գոր­ծու­ղում­նե­րի ժա­մա­նա­կը սպառ­վել է, հի­մա ա­մեն լու­ման պի­տի հաշ­վարկ­ված ծախս­վի՝ բա­նա­կին ու տն­տե­սու­թյա­նը, կր­թու­թյանն ու ար­տադ­րու­թյա­նը: Վերջ: Դրախտն ա­վարտ­վել է, սկս­վել է կյան­քի դժոխ­քը: Ա­վե­լի ճիշտ՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի խոս­տա­ցած դրախտն է ա­վարտ­վել, ու հայ­տն­վել ենք նրա ստեղ­ծած դժոխ­քում, ո­րից դուրս գա­լու հա­մար նախ պետք է անց­նել քա­վա­րա­նով: Ո­մանք դրա հույսն էլ չու­նեն:

Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ

Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում