«Տխրությամբ պիտի արձանագրեմ, որ նույնիսկ այն ուրախալի իրադարձությունը, որը տեղի ունեցավ 2018-ի ապրիլ-մայիսին, երբ գոնե ես հույս ունեի, որ կտրվում ենք մեր մերժված, տխուր անցյալից և քայլ ենք անում նոր ժամանակաշրջան, որը մեզ հնարավորություն կտա որդեգրել մարդու իրավունքների բնագավառում առկա նոր մոտեցումները, տեղի չունեցավ»,-«Հոդված 3» ակումբում Մարդու իրավունքների պաշտպանության միջազգային օրվա առիթով հրավիրված քննարկմանն այսպիսի մտահոգություն հայտնեց իրավապաշտպան Վարդան Հարությունյանը:
Ըստ նրա՝ հեղափոխական ուժն իշխանության գալուց անմիջապես հետո տվեց բազմաթիվ խոստումներ և այդպես էլ դրա շրջանակից դուրս չեկավ: Նա հիշեցրեց. «Մեզ խոստացան նոր ոստիկանություն, նոր ուժային կառույցներ, նոր ԱԱԾ, ամեն ինչ նոր, նույնիսկ հայտարարվեց, որ Հայաստանն է նոր, բայց մնացին հին կառույցները, հին մոտեցումները, հին դատարանները, հին դատավորները: Կոնկրետ առանձին անհատների թիրախավորելու նպատակ չունեմ. ես նկատի ունեմ ընդհանուր նրանց էությունը և բովանդակությունը: Նրանք մնացին նույնը՝ իրենց պատկերացումներով»:
Վարդան Հարությունյանի համար ցավալի է, բայց վերջին շրջանը ցույց է տալիս, որ մեր՝ հեղափոխական հայտարարված իշխանության ներկայացուցիչներն են նույնիսկ հին: Այս առիթով ասաց. «Բնական է, որ նրանց քայլերը չէին կարող գոնե մարդու իրավունքների բնագավառում խախտումներ թույլ չտալ: Այդ բոլորը գալիս է նրանց մտածողությունից, պատկերացումներից: Պարզվում է՝ նոր իշխանությունները հին իշխանությունների պատկերացումներով են աշխարհը պատկերացնում, այդ պատկերացումներով են նաև պատկերացնում մարդու իրավունքները: Զարմանալի է, որ երիտասարդներ են՝ դրսերում սովորած, պետք է որ 21-րդ դարի մարդ լինեին, բայց, ցավոք, սա է իրավիճակը»:
Վարդան Հարությունյանի գնահատմամբ, եթե հետպատերազմական այս լարվածությունը շարունակվի, ապա միայն վատ կանխատեսումներ կարող է անել մարդու իրավունքների առումով, որ մենք կունենանք ոչ միայն եղած խախտումները, այլև շատ ավելի լուրջ խախտումներ:
Կարդացեք նաև
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
