Լրագրող, Արցախի բնապահպանության ու բնական ռեսուրսների նախարարություն մամուլի նախկին քարտուղար
Բելլա Լալայանի ֆեյսբուքյան գրառումը
Շուրջ 26 տարի
ամեն նշանավոր օր
ամեն տոն օր
հաճախ նաև սովորական օրերին
այստեղ հնչում էր «ձյաձ Բորյայի»
«սկրիպաչ Բորյայի», ջութակի տխուր, թախծոտ, սիրտ ալեկոծող ձայնը…
Նվագում էր ջութակը և շրջում նահատակված տղաների մոտով…
բոլորի մոտով…
ու մենք` բոլորս վաղուց գիտեինք,
որ նրա նվագին միշտ սպասում են տղաները…
նա` ինքն իրեն լուռ խոստում էր տվել,
որ երբեք չի մոռանա տղաներին
ու իր խոստումը լուռ կատարեց` մինչև ինքն էլ բռնեց հավերժի ճամփան…
Նա դարձավ պատերազմի և Ստեփանակերտի խորհրդանիշներից մեկը…
Կարդացեք նաև
Ստեփանակերտի քաղաքապետարան, հարգելի քաղաքապետ Դավիթ Սարգսյան, վստահ եմ, որ Ստեփանակերտի նշանավոր վայրերից մեկում պետք է անմահացվի մարդ-խորհրդանիշի` «սկրիպաչ Բորյայի», բոլորիս սիրելի «ձյաձ Բորյայի» հիշատակը:
Աստված հոգիդ լուսավորի, համեստագույն ու նվիրված մարդ:
Հ.Գ. Հայրենիքի կորստին չդիմացավ…
