Ո՞ր հարցով է Նիկոլ Փաշինյանը 17 օր զբաղվել ու ի՞նչ արդյունքների է հասել: Որ Պուտինը և Մերկելը 2 միլիոն եվրո են տալիս ԿԽՄԿ-ին՝ գերիներին վերադարձնելու հարցերը կազմակերպելո՞ւ համար, Ռոստովից բեռնատարներով ապակի ու շինանյո՞ւթ է ուղարկվում ավերված տները վերականգնելու: Հայաստանում ապակին ու շինանյութը վերացե՞լ են, թե՞ օտարի հաշվին ապրելը «Նոր Հայաստանի» նոր սովորույթն է: Ոչ ոք չգիտի՞, որ ձրի պանիրը թակարդում է միայն: Որ Մակրոնն է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի գլխավոր քարտուղարի հետ Արցախի պատմական հուշարձանների փրկության հանձնաժողով ձևավորում ու մարդասիրական օգնություն հավաքում Արցախի ու Հայաստանի համար: Որ Մակրոնն է մտածում անհայրենիք. անտուն, անաշխատանք, անպատմություն մնացած հայերի փրկության մասին:
Թե՞ հենց այս հարցերն էին Նիկոլ Փաշինյանի «Ճանապարհային քարտեզի» տողատակերում, որ միջին վիճակագրական հային հասու չեն՝ ՄԵԾ, ՇԱՏ ՄԵԾ քաղաքականություն լինելով, որ միայն ինքն ու «կիրթ» Ալիևն են հասկանում: Նույնիսկ «կիրթը» իրեն այնքան անկիրթ է պահում, որ Միլի միջլիսում դեռ Նիկոլ Փաշինյանին Ադրբեջանի ազգային հերոսի կոչում չի տվել, թեև խոստացել էր: Ոչ էլ Էրդողանը:
Մի բիզնես Նիկոլ Փաշինյանը, այնուամենայնիվ, Հայաստանում ծաղկեցրեց՝ ծաղկի բիզնեսն ու գերեզմանաշինության: Բայց դա էլ անկորուստ չարեց՝ պետությունը գերեզման դնելով: Ու հիմա ցանկացած կառավարություն ստիպված է լինելու սկսել զրոյից՝ անռեսուրս, անֆինանս ու անարժանապատիվ:
Ի փառս պետականաշինության Նիկոլ Փաշինյանի մանկապարտեզը վերջապես գտել է ամենակարևոր հարցը և բարեհաճել ԱԺ խորհրդի նիստի ներկայանալ՝ Գագիկ Ծառուկյանին մանդատից զրկելու: Գագիկ Ծառուկյանը մանդատ չունենա, Լաչինը վերադարձնելու են մե՞զ: Թե՞ Շուշին, որ հանձնվեց թշնամուն, որ հանկարծ թուրք քաղաքապետ չունենա: Հիմա հա՞յ է:
Կարդացեք նաև
Ի փառս պետականաշինության Նիկոլ Փաշինյանը վերջապես պաշտոնանկում է ԿԳՄՍ նախարարին, ու… տանում գլխավոր խորհրդական: Բոլո՞ր պաշտոնանկված նախարարներն են դառնալու խորհրդական ու ստվերային կաբինե՞տ են ձևավորելու, թե՞ միայն խիստ արժեքավորները, յուրայինները ու վտանգավորները:
Ես ՔՊ-ին չեմ ընտրել ու միայն 2020-ի սեպտեմբերի 27-ից նոյեմբերի 9-ը չեմ քննադատել ՔՊ-ի վարչապետի ու կառավարության գործունեությունը, բայց հիմա ես ինձ հավասար մեղավոր եմ համարում նրանց ընտրածների հետ, որովհետև պարտվել եմ իբրև լրագրող ու չեմ կարողացել բացատրել ՊԵՏԱԿԱՆ ՇԱՀԻ ու ԱՆՁՆԱԿԱՆ ՊՈՊՈՒԼԻԶՄԻ, ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ու ԴԵՄԱԳՈԳԻԱՅԻ տարբերությունը: Ի տարբերություն Նիկոլ Փաշինյանին ընտրածների ու երիտհայերի երկրպագուների, ես ընդունում եմ, որ մարդը կարող է սխալվել ու պարտավոր է սխալը ուղղել:
Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում