Մարտունիում ռազմական գործողությունների արդյունքում վնասված շուրջ 100 տներից մեկը Ռազմիկ Բաղրյանինն է:
«Ո՞վ է պատկերացրել, որ այսքան խաղաղությունից հետո իրենք կսկսեն կամաց-կամաց մելկոկոլիբրնի պուշկեքով թխելը։ Պուշկից հետո սկսել են ամեն ձևի զենք օգտագործելը մինչև անգամ «Սմերչ» օգտագործել են, ինչ բոմբեր են օգտագործում` տուրեցկի ա, ինչսկի ա, գյուդում չիմ, բայց ամեն ձևի բոմբ օգտագործում են»,- հիշում է Ռազմիկը։
Իսկ տանը երկու անգամ են խփել։ Ռազմիկ Բաղրյանի խոսքով՝ մի շաբաթ առաջ «Գրադ»-ով են խփել, դրանից երեք օր հետո ևս մեկ անգամ են հարվածել․ «Եկել եմ ստեղ կես ժամ պառկեմ հանգստանամ, որ բամբյոժկեն սկսել ա հրաշքով ելա երկրորդ դյունումը։ Առաջին դյունումը ես էստեղ եմ սաղ մնացել, եկա, որ հաց ուտեմ, թխալ են, պառկել եմ դիվանի կողքը, էս հարևանի տները սաղ ցրվան»,- պատմում է Ռազմիկը։
Կարդացեք նաև
Սակայն տանը առաջին անգամ չի, որ հարվածում են։ Ռազմիկ Բաղրյանի հաշվարկով՝ տաս անգամ «Գրադ»-ով խփել են՝ 90-ական թվականներից սկսած․ «Սաղ կյանքս ես տուն շինեցի: Մի կերպ վարկով-մարկով տուն ենք սարքում, տունը ցրիվ է տալիս, էլ ի՞նչ վնաս լինի»։
Այժմ Ռազմիկ Բաղրյանը տեղափոխվել է ապաստարան, և այնտեղ սպասում է իրավիճակի կարգավորմանը, որից հետո նոր կորոշի՝ արդյոք ևս մեկ անգամ պետք է տունը վերանորոգե՞լ, թե՞ ոչ։
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
Լուսանկարները՝ Նարեկ Ավագյանի
