«Իրատեսի» զրուցակիցն է Երևանի ավագանու «Լույս» խմբակցության ղեկավար ԴԱՎԻԹ ԽԱԺԱԿՅԱՆԸ։
–Երևանի քաղաքապետարանը հայտարարում է նոր «Գազելներ» ձեռք բերելու մասին: Փաստորեն, հուսահատության գազելները շարունակելու են հուսահատեցնել մեզ, իսկ ու՞ր մնաց դեռևս նախորդ իշխանությունների կողմից բրիտանական ընկերությանը պատվիրված տրանսպորտային ցանցի նախագիծը: Նորերը չկարողացա՞ն կյանքի կոչել այն:
-Ցավոք, Երևանի քաղաքապետ Հայկ Մարությանի պաշտոնավարումից երկու տարի անց կարող ենք արձանագրել, որ տրանսպորտային բարեփոխումները ձախողված են, և հարկատուների հաշվին նոր «Գազելների» ձեռքբերումը դրա վառ վկայությունն է։ Այո՛, փաստացի այդ ցանցի նախագիծը դրվել է մի կողմ, քանի որ դրա իրականացման ուղղությամբ ոչ միայն քայլեր չարվեցին, այլև նոր միկրոավտոբուսների ձեռքբերումը խաթարեց դրա կիրարկումը այն պարզ պատճառով, որ նոր ցանցը բացառում է միկրոավտոբուսների առկայությունը։ Երկու տարի շարունակ մեզ ցուցադրում էին քաղաքակիրթ ավտոբուսներ, ասում, որ երկուսից չորս տարվա ընթացքում դրանք կներդրվեն, իսկ երբ երկու տարին բոլորեց, որոշեցին գոնե մի բան ցույց տալու համար գնել նոր «Գազելներ»։ Համայնքային միջոցներով միկրոավտոբուսների ձեռքբերումը շատ վատ պրակտիկա է, քանի որ դրանք մշտապես ձեռք են բերվել մասնավոր գծատերերի կողմից, որպես ներդրում իրենց բիզնեսի մեջ։ Պատկերացրեք՝ իրավիճակը որքան վատ է, որ անգամ գծատերերը հրաժարվում են նոր շարժակազմ ձեռք բերելուց, իսկ քաղաքապետարանը, չկարողանալով նոր ցանցը ներդնել, գումարները վատնում է նոր միկրոավտոբուսների վրա։
Հիմա էլ ասում են, թե այդ «Գազելները» տարբերվում են նախորդներից, ավելի գեղեցիկ են: Ըստ էության, խոսում ենք նույն միկրոավտոբուսների մասին, որոնք ունեն 17 նստատեղ և կանգնելու նույնպիսի հնարավորություն, ինչպիսին մեր երթուղիներում առկա այն «Գազելները», որոնց առաստաղը փոքր-ինչ բարձր է։ Մնացյալ բոլոր առումներով մի քանի տարի անց այդ միկրոավտոբուսները դառնալու են նույնպիսի «հուսահատության գազելներ», որոնցից խոստացել էին ձերբազատվել այս իշխանությունները։
–Արթուր Մեսչյանի հրաժարականի մասին այդպես էլ ոչ ոք որևէ պատճառաբանություն չներկայացրեց: Ըստ Ձեզ՝ իշխանությունն ինչու՞ զոհեց նրան, կամ արդյո՞ք զոհեց:
-Իմ ունեցած տեղեկություններով՝ Մեսչյանը հրաժարվեց շարունակելուց իր աշխատանքը Մարությանի գլխավորությամբ և դուրս եկավ։ Պարզապես դրա մասին շտապեց հայտնել ինքը՝ Մարությանը, որպեսզի հավելյալ հարցեր չառաջանան։ Միանշանակ է, որ Մեսչյանի դուրս գալը լուրջ հարված էր այս իշխանության վարկանիշին, քանի որ նրա խոսքը մարդկանց համար շատ ավելի արժանահավատ էր, քան որևէ այլ պաշտոնյայի հավաստիացումները։ Ցավոք, Մեսչյանը որևէ հիմնարար ժառանգություն չթողեց քաղաքապետարանում, որ գոնե կարողանայինք ասել, որ քաղաքաշինությունը դրվել է ռելսերի վրա, և օրինակ, շինթույլտվությունները բացառապես ողջամտության շրջանակներում են տրվում: Առայսօր շինթույլտվությունների վերաբերյալ բազմաթիվ բողոքներ եմ ստանում, որոնք տրվել են Մեսչյանի օրոք և պատուհաս են դարձել քաղաքացիների գլխին։ Ըստ էության, Մարությանը մսխեց թե՛ իր, թե՛ Մեսչյանի հեղինակությունը:
Հույս ունեմ, որ մի օր Մեսչյանն ինքը կբարձրաձայնի այն պատճառները, որոնք հանգեցրին իր հրաժարականին։ Դա, կարծում եմ, ազնիվ քայլ կլինի երևանցիների նկատմամբ։
Զրույցը՝
Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆԻ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում:
