Ինչպե՞ս է նոր կորոնավիրուսի համավարակն ազդել ծայրահեղ աղքատ եւ խոցելի ընտանիքների վրա: Վորլդ Վիժն-Հայաստանն իրականացրել է հետազոտություն՝ համավարակի ազդեցության գնահատում, որպեսզի բացահայտի այն հիմնական խնդիրները, որոնք առաջացել են այս ընտանիքներում՝ համավարակի հետեւանքով: Գնահատումը կատարվել է կազմակերպության ծրագրերում ներառված ընտանիքների շրջանում։
1175 ընտանիքների շրջանում կատարված հարցումից պարզվել է՝ ընտանիքների մեծ մասը մասամբ է կարողանում կամ ընդհանրապես չի կարողանում հոգալ հիմնական կարիքները․ սննդի կարիքները՝ 82.8%-ը, ախտահանիչ նյութերի, դիմակների եւ ձեռնոցների կարիքը՝ 76.7%-ը, մաքրող ու լվացող միջոցների՝ 67.6%-ը: Երեխաների հեռավար դասընթացի համար անհրաժեշտ համակարգիչների ու բջջային հեռախոսների կարիքները չեն կարողանում հոգալ հարցվածների 76.7%-ը, իսկ դպրոցական պարագաների (գրիչ, ներկ, տետր, քանոն, թուղթ եւ այլն), կարիքը չեն կարողանում հոգալ այս ընտանիքների 70.7%-ը:
Ըստ Վորլդ Վիժնի՝ կրթության կազմակերպման վերաբերյալ հարցումները ցույց են տվել, որ հարցվածների 80․9%-ի մոտ առկա է թվային տեխնիկական սարքավորում, բայց հարցված ընտանիքների երեխաների 13.8%-ը, այդ թվում՝ հաշմանդամություն ունեցող երեխաների 28.6%-ը, չի մասնակցել հեռավար դասերին՝ մեծամասամբ անհրաժեշտ տեխնիկական սարքերի բացակայության եւ ինտերնետ կապով ապահովված չլինելու պատճառով։
Ըստ նույն աղբյուրի՝ նշված խմբի ընտանիքների 44.6%-ի տնտեսական վիճակը տուժել է կորոնավիրուսի բռնկումից հետո, աշխատանքը տուժել է 46.7%-ի մոտ, իսկ հարցվածների 25%-ը որեւէ կերպ չի տուժել: Ըստ հարցման, մինչ համավարակը, օրավարձով աշխատանքից եկամուտ էր ստանում ամեն 4-րդ ընտանիքը, կորոնավիրուսի հետեւանքով՝ ամեն 10-րդը։ Ընդ որում, մինչ համարավարկը, արտագնա աշխատանքից եկամուտ էր ստանում ամեն 4-րդ ընտանիքը, իսկ վիրուսի բռնկումից հետո՝ ամեն 20-րդը։
Կարդացեք նաև
Հարցված ընտանիքների 13.2%-ն աջակցություն (սնունդ, հիգենայի պարագաներ, հոգեբանական աջակցություն) է ստացել տեղի եկեղեցուց, հարցվածների 54.1%-ն, ըստ հետազոտության, ինչ-որ կերպ օգտվել է աջակցության ծրագրերից:
Հարցված ընտանիքների 65.1%-ն առաջարկում է որպես աջակցություն սննդի փաթեթներ բաժանել, 47.6%-ը՝ բժշկական եւ հիգիենիկ պարագաներ, 46.6%-ը՝ տեխնիկական սարքավորումներ:
Համավարակն ազդել է ընտանեկան հարաբերությունների վրա. օրինակ՝ ընտանիքների 64.4%-ի դեպքում կորոնավիրուսի բռնկումից հետո ծնողներն իրենց երեխաների նկատմամբ կիրառում են դաստիրակության առնվազն 1 բռնի մեթոդ, 58.8%- ը՝ տանը փակված վիճակում իրենց զգում են նյարդայնացած, անհանգիստ եւ ընկճված, 75.5%-ն ունի անորոշության զգացում կորոնավիրուսի համավարակի եւ դրա հետեւանքների ու տեւողության վերաբերյալ:
Հարցված ընտանիքներում երեխաների 78%-ը համավարակի ընթացքում չի ստացել սոցիալ-հոգեբանական աջակցություն դպրոցից, իսկ 41.8%-ը կարծում է, որ համավարակի ընթացքում հեռավար կրթության որակը եղել է վատ կամ շատ: Հետեւաբար, կրթության որակը բարձրացնելու համար հարցվածների 57.4%-ը կարծում է, որ անհրաժեշտ է տրամադրել թվային սարքեր՝ հեռախոսներ, պլանշետներ, իսկ 45.7%-ը կարծում է, որ անհրաժեշտ է իրենց ապահովել ինտերնետով, 28%-ը կարիք ունի դպրոցական պարագաների:
Նելլի ԲԱԲԱՅԱՆ
