Ինչո՞ւ են փչանում ռուս–բելառուսական հարաբերությունները և ինչպե՞ս դա կարող է ազդել Հայաստանի վրա
Ռուս-բելառուսական հարաբերությունները միշտ էլ ուրույն են եղել: Մոսկվան և Մինսկը իրար միշտ համարել են ռազմավարական դաշնակիցներ, միաժամանակ պարբերաբար իրար հետ հարաբերությունները, երբեմն, սկանդալային բնույթ էին ստանում:
Բանն այն է, Բելառուսը միշտ օգտագործել է իր տարածքը՝ որպես միջնորդ օղակ, Ռուսաստանի և Արևմուտքի միջև տնտեսական հարաբերություններում, որտեղից, երբեմն, Ռուսաստան էին հոսում այն արևմտյան ապրանքները, որոնք գտնվում էին Ռուսաստանի պատժամիջոցների տիրույթում:
Մյուս կողմից Բելառուսը, օգտվելով իր արտոնյալ կարգավիճակից, հաճախ ստացած էժան գնով ռուսական վառելիքը վերավաճառում էր այլ երկրներին ավելի թանկ գնով:
Կարդացեք նաև
Մոսկվան այդ ամենը նկատում էր, սակայն համարում էր, որ դա այն գինն է, որի համար, Ռուսաստանը կարող էր իր արևմտյան սահմաններում մոտ 400 կմ տարածքով իրեն ապահով զգալ:
Բացի այդ, Բելառուսը միակ երկիրն էր, որի հետ Մոսկվան ուներ հատուկ հարաբերություններ, քանզի ավելի քան 20 տարի առաջ իր հետ կնքել էր միութենական պայմանագիր:
Բելառուսներն իրենց հերթին գոհ էին այս կարգավիճակից, քանզի կարողանում էին այս տարիների ընթացքում համեմատաբար բարվոք կյանքով ապրել:
Այդ կայունության պատճառով էր, որ Լուկաշենկոն կարողանում էր ավելի քան 26 տարի իշխել այդ երկրում, հինգ անգամ վերընտրվելով այդ երկրի նախագահի պաշտոնում: Վեցերորդ անգամ նա պատրաստվում է նույնն անել, մի քանի օր անց՝ օգոստոսի 9-ին:
Սակայն հենց այս պահին այդ երկու երկրների միջև առաջացավ լուրջ սկանդալ, որը կարող է էապես փչացնել իրենց հարաբերությունները:
Բանն այն է, որ մի քանի օր առաջ՝ հուլիսի 29-ին, այդ երկրի հատուկ ծառայության ներկայացուցիչները Մինսկի մոտ գտնվող «Բելոռուսոչկա» հանգստյան տանն անսպասելիորեն ձերբակալեցին Ռուսաստանի 33 քաղաքացիների, որոնց լուրջ մեղադրանք առաջադրեցին՝ իրենց ներքին գործերին խառնվելու պատրվակով:
Նշենք, որ այդ 33 ռուս քաղաքացիները սովորական մարդիկ չէին: Նրանք, այսպես կոչված, «Վագներ» մասնավոր զինված խմբի անդամներ էին, ովքեր Բելառուսի տարածքով պատրաստվում էին մեկնել Միջին Արևելք:
«Վագները», պարզ ասաց, ռուս վարձկանների բանակն է, որին Մոսկվան օգտագործում է Միջին Արևելքում ծածուկ ձևով հատուկ օպերացիաներ կազմակերպելու համար: Որտեղ ինչ-ինչ պատճառով ռուս զինվորները չեն կարող գործել, գործում են «Վագների» անդամները:
Այսօր նրանք Սիրիայում են, Իրաքում և նույնիսկ Լիբիայում: Ի դեպ, Լիբիայում նրանք աջակցում են մարշալ Խաֆթարի բանակին, իսկ նրանց վարձատրությունը հոգում է Արաբական Էմիրությունները:
Դիտորդների կարծիքով Մոսկվան«Վագների» անդամներին հաճախ էր ուղարկում Միջին Արևելք՝ Մինսկի միջոցով:
Սակայն այս անգամ Լուկաշենկոն որոշեց ատամներ ցույց տալ:
Շատերի կարծիքով, պատրվակն այն էր, որ այս անգամ Մոսկվան գործել էր առանց Լուկոշենկոյին տեղյակ պահելու, ինչ էլ կասկածի մեջ էր գցել վերջինին:
Ավելին, օգտվելով այդ իրավիճակից, Լուկաշենկոն այս անգամ որոշեց իսկական թատերական ներկայացում ցուցադրել՝ մեղադրելով «Վագներին», թե իբր նրանք նպատակ ունեին միջամտել հենց Բելառուսի ներքին գործերին:
Դիտորդները միանգամից նկատեցին, որ սա դարձել է Լուկաշենկոյի համար հիանալի առիթ, որպեսզի ընտրությունների օրը երկիրը փաստացի հատուկ դրության մեջ պահի:
Իրականում Լուկաշենկոյին մտահոգում է ոչ թե «Վագները», այլ այն, որ օգոստոսի 9-ին նա կարող է հեշտ չվերընտրվել իր պաշտոնում:
Հարցումները ցույց են տալիս, որ բելառուսները հոգնել են Լուկաշենկոյի 26 տարվա կառավարումից: Եվ ահա, որպեսզի Լուկաշենկոն շեղի նրանց ուշադրությունը, փորձում է բելառուսներին վախեցնել անորոշություններով: Սկզբում նա հայտարարում էր, թե Բելառուսին «Փաշինյաններ» և «Զելենսկիներ» պետք չեն: Հետո հայտարարեց, որ իր դեմ խաղ չի կարող լինել՝ ձերբակալելով իր պոտենցիալ մրցակիցներին:
Որից հետո շատերի համար անսպասելիորեն ձերբակալվածների տեղը թատերաբեմ դուրս եկան նրանց կանայք, և, մասնավորապես այսօր այդ երկրի ընդդիմությունը համախմբվել է ձերբակալված գործիչ Սերգեյ Տիխոնովսկու կնոջ՝ Սվետլանայի կողքին:
Սվետլանա Տիխոնովսկայան տնային տնտեսուհի է և երբեք չի զբաղվել քաղաքականությամբ: Սակայն իր արտաքին հմայքով գրավել է շատերին և այդ երկրի հանրության մի զգալի մասն այդ կնոջն է տեսնում որպես Լուկաշենկոյի այլընտրանք:
Իհարկե, օգոստոսի 9-ին Լուկաշենկոն կրկին կվերընտրվի իր պաշտոնում և այս հարցում ոչ ոք գրեթե կասկած չունի:
Այլ հարց է, թե ինչ գնով դա կլինի: Արդեն ուրվագծվում է, որ այդ երկրում ընթանալու են հետընտրական գործընթացներ, որոնց արդյունքում կրկին փչանալու են Բելառուսի հարաբերությունները Արևմուտքի հետ: Սակայն իր հակառուսական այս քայլով Լուկաշենկոն փորձում է Արևմուտքի սպասվելիք քայլերը մեղմել՝ մեսիջ ուղարկելով նրանց, որ պատրաստ է լուրջ նահանջ կատարել Մոսկվայի հետ սերտ հարաբերություններից:
Մանավանդ, որ Պուտինի կողմից իրականացված ռուսական նոր սահմանադրական փոփոխություններից հետո Լուկաշենկոն Մոսկվայի համար դարձել է «ավելորդ բերան», որին կերակրել Մոսկվան չի այլևս ցանկանում: Եվ իզուր չակնարկեց իր վերջին ելույթում Լուկաշենկոն, որ Մոսկվայի հետ իր հարաբերությունները, «եղբայրականից դառնալու են գործընկերային»: Ճիշտ է, Լուկաշենկոն դրա մեջ մեղադրեց Մոսկվային, սակայն բոլորը հասկացան, որ դա Լուկաշենկոյի արդեն կայացրած ռազմավարական որոշումն է լինելու:
Ինչպե՞ս այս ամենը կարող է ազդել Հայաստանի վրա
Գաղտնիք չէ, որ մինչ այդ էլ Լուկաշենկոյի հարաբերություններն Ադրբեջանի հետ փաստացի ռազմավարական բնույթ են կրել: Ավելին, Մինսկն այդպիսի հարաբերություններ կառուցել է ոչ միայն Բաքվի, այլև Անկարայի հետ: Վերջինս նույնիսկ ունի ծրագրեր ֆինանսավորելու, այսպես կոչված, «Բելառուսական ծով» նախագիծը: Սակայն, դա բոլորովին այլ պատմություն է:
Իսկ այստեղ պարզապես հիշեցնենք, որ այսօր ՀԱՊԿ-ի գլխավոր պաշտոնում է Բելառուսի ներկայացուցիչ Ստանիսլավ Զասը, ով, ի դեպ, 1985-ին ավարտել է Բաքվի բարձրագույն համազորային հրամանատարական ուսումնարանը:
Երվանդ Բոզոյան
Քաղաքական մեկնաբան
