Հայոց Լեզուն մեր ինքնությունն է, հայ գրականությունը մեր աշխարհայացքը…
Հայ գրականություն առարկան մեր ազգային արժեքների պահպանման կարևորագույն բաղադրիչն է և այդ առարկայի շուրջ տեղի ունեցող թնջուկը բավականին մտահոգիչ և վտանգավոր է:
Հայ ժողովրդի, հայ գրականության, հայի արժեքներին վերաբերվող ցանկացած հարց պետք է հանրային լուրջ քննարկումների առարկա դառնա, քննարկվի մասնագետների կողմից, ովքեր առնչվում և աշխատում են դպրոցականների հետ: Քուչակի հայրեններով, Թումանյանի Անուշով ու Քաջ Նազարով, Չարենցի խելագարված ամբոխներով, Սայաթ Նովայի Թամամ աշխարհով, Նարեկացու մատյան Ողբերգությունով, Մխիթար Գոշի Դատաստանագրքով, Ֆրիկի Գանգատով մենք ձևավորում ենք գալիք սերնդի հայկական աշխարհայացքը: Դա եղել է մեր հրամայականը, դարեր շարունակ դրան են նպաստել մեր նախնիների գործունեությունը նույնիսկ պետականության բացակայության պայմաններում: Փաստերն անհերքելի են:
Դեռևս 1890-ական թվականներին համիդյան ջարդերի օրերին նախնիներիցս հասարակական գործիչ՝ Համբարձում Էնֆիաճյանը տպագրել է Խաչատուր Աբովյանի, Պերճ Պռոշյանի, Ղազարոս Աղայանի, Գաբրիել Սունդուկյանի, Րաֆֆու և այլոց երկերի ԱՌԱՋԻՆ հայերեն հրատարակությունները, ավելի ուշ՝ 1909թ. Ֆինանսների նախարար Արտաշես Էնֆիաջյանը 300 հատոր հայերեն գրքեր է նվիրել Կովկասի հայոց բարեգործական ընկերությանը` հանուն հայոց լեզվի և հայ գրականության տարածման:
Կարդացեք նաև
Իսկ ի՞նչ են առաջարկում հիմա պետականություն ունեցող երկրին` հրաժարվել ազգայինից և տրվել միջազգային փորձի չփորձարկված գայթակղությանը:
Վահե ԷՆՖԻԱՋՅԱՆ
ՀՀ ԱԺ փոխնախագահ
