Այո՛, կացութիւնը լուրջ է, հակառակ տիրող անլրջութեան, սկսելով յատկապէս Պսակաձեւ ժահրին դէմ որդեգրուած միջոցառումներէն։ Սովորական ընթացքի մէջ կը թուի ըլլալ կեանքը, սակայն նոյնքան արտասովոր՝ որքան մահացողներու հետզհետէ բազմապատկուող թիւերը։
Ցայսօր, ոչ մէկ յստակ կամ մասնագիտական միջամտութիւն ու ցուցմունք. եւ համաճարակը կը շարունակէ հնձել անմեղ ու անպաշտպան էակներու կեանքը։ Ամիսներու վրայ երկարող այս մահասփիւռ եւ անբնական երեւոյթը սկսած է… բնական դառնալ։
Տնտեսական բնագաւառէն ներսն ալ պատկերը նոյնն է. նախընթաց ոչ-դրական պատկերին վրայ իր յաւելումը կատարած է համաճարակին ստեղծած ճգնաժամը. ու կարելի չէ կոյր ձեւանալ, թէ նոյնպիսի պայմաններու մէջ գտնուող մօտակայ այլ երկիրներ ինչպէ՜ս յաջողեցան աւելի ճկուն եւ ազդեցիկ կերպով պայքարիլ կացութեան դէմ եւ ստեղծել շատ աւելի տանելի դրութիւն։
Ներքին քաղաքական գետնի վրայ եւս, անլրջութեան եւ թափթփածութեան մթնոլորտը կարծէք թէ վարակած է ընդդիմութիւնն ու նոյնինքն ԸՆԴԴԻՄՈՒԹԻՒՆ հասկացողութիւնը:
Կարդացեք նաև
Ընդդիմութիւնը անպայման իշխանութեան թշնամին չէ, սակայն դժբախտաբար Ֆրէօտի ախտաճանաճումով եւ բացատրութեամբ՝ անիկա պարզապէս կը չարաշահուի եւ թշնամանքի առիթ կը ստեղծէ: Աղաղակող օրինակ մըն էր վարչապետ Փաշինեանի վերջին օրերուն կատարած յարձակողական յայտարարութիւնները, «ընդդիմադիր» նկատուած կարգ մը կուսակցութիւններու հասցէին, որոնց կարգին՝ յատկապէս Հ․ Յ․ Դաշնակցութեան դէմ։
Այս ձեւով է, որ պէտք է ընթանայ իշխանութիւն – ընդդիմութիւն պայքարը, մրցակցութիւնն ու մինչեւ իսկ գործակցութիւնը: Վերջին տարիներու պատմութիւնը վկայ է, որ Հ․Յ․ Դաշնակցութիւնը բազմիցս ձեռք երկարած է եւ առաջարկներով ներկայացած է, սակայն անոր ճիգերը միշտ ալ ի թերեւ դուրս եկած են։
Երկրի մը հաւասարակշռուած կառավարման համար, ընդդիմութիւնը նո՛յնքան անհրաժեշտ է, որքան նոյնինքն իշխանութիւնը: Այլապէս, անվերջ հակաճառանքը դուռ կը բանայ անզսպելի համաճարակի, նո՛յնքան վտանգաւոր եւ աղէտալի՝ որքան Պսակաձեւ ժահրը:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայրենիք» թերթի այս համարում
