Չնայած մեզ մոտ խորհրդարանական համակարգ է հաստատվել և խնդիրները հիմնականում պետք է լուծվեին ներկայացչական մարմնի կողմից բայց հասկանալի պատճառներով` գործնականում բոլոր կարևոր որոշումները ընդունվում են մեկ անձի կողմից, իր բոլոր վտանգավոր հետևանքներով:
Ես ուշադիր հետևում, փորձում էի հասկանալ, թե ինչ պատճառով է, որ Նիկոլ Փաշինյանը նախ մայիսի սկզբից շտապեց ազդեցիկ շատ սահմանափակումները հանել և հետո էլ, չնայած բազմաթիվ ահազանգերին, զգուշացումներին, մինչ այժմ բացի դիմակների, ձեռնոցների մասին խոսելուց՝ վարակի կանխարգելմանը ուղղված այլ լուրջ քայլերի չի դիմում:
Ես չգիտեմ՝ ովքեր են խորհուրդներ տալիս նրան: Չգիտեմ ոնց են նրանք համոզել, որ կա ինչ-որ կոլեկտիվ իմունիտետ, որ հիվանդությունը այդքան էլ սարսափելի չէ, որ մահերը այդքան էլ շատ չեն լինելու և չարժե այդ պատճառով վնասել տնտեսությանը: Հավանաբար, դա է պատճառը, որ վերջերս նա ավելի հաճախ է խոսում ասիմպտոմ հիվանդների մասին, պնդում որ մեր մոտ 100 հազարից շատ ավելի վարակակիրներ կան: Դա է, հավանաբար, պատճառը, որ արդեն փորձում է համոզել, որ վարակի դեմը այլ ճանապարհներով հնարավոր չէ առնել, ինքը մեղք չունի, մեկ է ստիպված ենք քայլել դժոխքի միջով, բայց կարող ենք դա անել քիչ կորուստներով:
Իհարկե, տնտեսական հեղափոխության տեսլականը շատ հրապուրիչ է: Իհարկե սահմանափակումները լուրջ վնաս կարող են տալ: Բայց չհասկանալ, թե որքան թանկ արժե մարդկային կապիտալը և եթե չփորձենք հնարավորինս կանխել վարակի տարածումը ինչ արժեքավոր մարդկանց ենք կորցնելու` կարծում եմ առաջնորդը պարտավոր էր առաջին հերթին դրա մասին մտածեր:
Կարդացեք նաև
Սիրելի հայրենակիցներ, մենք ամենաթույլ, հետամնաց ազգը չենք: Մեր վատ սովորությունների, կարողությունների պակասի պատճառով չէ, որ հայտնել են ամենավերջինների ճամբարում: Եթե եվրոպական և շատ ուրիշ երկներ` նույնիսկ մեր հարևանները կարողացել են հստակ քայլերով հաջողության հասնել, մենք էլ կարծում եմ կարող էինք դա անել, եթե սխալ ուղիով չգնայինք:
Փառք աստծո, այսօր էլ դեռ հնարավորություններ կան: Այսօր էլ դեռ ջանքերը համատեղելով, կարգի հրավիրելով մեր ապաշնորհ կառավարիչներին կարող ենք հաջողության հասնել: Գոյատևման խնդիրն է դրված կշեռքի նժարին: Չի կարելի նույնիսկ թույլ տալ, որ մոտենանք դժոխքին: Հապաղել իրոք չի կարելի:
Ցավոք այժմ այլ հնարավորություն չունենք: Գետանցի ժամանակ ձիերին չեն փոխում: Առաջիկայում էլ հիմնական որոշումները այս իշխանություններն են դեռ ընդունելու: Բայց ի վերջո նրանց էլ կարելի է պարտադրել: Համոզված եմ, որ փորձի, գիտելիքների, մեծամտության պատճառով է միայն, որ թույլ են տվել այդ կոպիտ սխալները և եթե հասկանան կփորձեն ուղղվել:
Ելքի ճանապարհները հստակ գծագրել և արդեն դրել ենք նրանց սեղանին: Ասել ենք, որ ինչքան էլ դժվար լինի բոլոր հիվանդներին է պետք մեկուսացնել, այլ ոչ թե ուղարկել տուն: Լուրջ, շատ լուրջ սահմանափակումներ պետք է դնել թեկուզ տնտեսությանը վնաս տալով: Իհարկե, բոլորիս համար էլ դա դժվար կլինի, բայց մարդիկ արդեն պատրաստ են թեկուզ զրկանքների գնով` աջակցել օգնել, որ այս չարիքը հաղթահարվի:
Մի կողմին միայն մեղադրելով էլ խնդիրը չի լուծվի: Համատեղել է պետք ջանքերը: Նորից ու նորից եմ դիմում Ձեզ հայրենակիցներ, ինչ եղել, եղել է, բախտորոշ այս պահին Ձեր ձայն էլ բարձրացրեք, Դուք էլ պահանջեք պարտադրեք, որ նրանք վերջապես խելքի գան, ճիշտ ուղի ընտրեն: Հասկացրեք, որ սա է փորձաքարը, հնարավոր է, որ սխալներն էլ ներվեն, եթե համատեղ ջանքերով կարողանանք հաջողության հասնել:
Արշակ ՍԱԴՈՅԱՆ
ՀՀ Հանրային խորհրդի անդամ
