Այժմ, երբ բազմաթիվ երկրներ սկսել են հաղթահարել կորոնավիրուսի համավարակը և ապաքինվել, Հայաստանում համավարակն ահագնանում է՝ վերածվելով համաճարակի: Մեկ միլիոն բնակչին ընկնող վարակակիրների և մահվան դեպքերի ցուցանիշներով մեր երկիրը վտանգավոր առաջանցիկ դիրքեր է զբաղեցում:
«Քաղաքական լիգան» ցավով արձանագրում է, որ իրավիճակը Հայաստանում խիստ տագնապալից է: Համաճարակը դարձել է ոչ միայն առողջապահական, այլև քաղաքական մարտահրավեր Հայաստանի և հայ ժողովրդի համար:
Վարակի տարածման հենց սկզբից ՀՀ իշխանությունները, արտակարգ դրության սահմանափակումներով, հիմնականում կարողացան վերահսկել վարակի շղթայական տարածումը: Սահմանափակումներից հետո, երբ անհրաժեշտ էր հանրային վայրերում կանխարգելող անհատական միջոցների պարտադիր օգտագործումը՝ սանիտարական դիմակների, ձեռնոցների կրումը, սոցիալական տարածության պահպանումը, գրանցվում են վարակի տարածման աննախադեպ բարձր ցուցանիշներ:
Իշխանությունը դժվարությամբ է կարողանում վերահսկել իրավիճակը: Պայքարը նման համաճարակի դեմ պահանջում է ողջ հասարակության, պետության ուժերի կենտրոնացում:
Կարդացեք նաև
Միջազգային փորձը վկայում է, որ պատվաստանյութի բացակայության այս բարդ իրավիճակում, պայքարի հիմնական ձևն անհատական միջոցների պարտադիր օգտագործումն է և դրա վերահսկումը, առողջապահական հիգիենայի կանոնների խստագույն պահպանումը: Այս հանգամանքն արդյունավետ է գործել ողջ աշխարհի համար, և Հայաստանը չի կարող բացառություն կազմել:
Կարծես այս պարզագույն տրամաբանական հետևությունը պետք է ուղեցույց լիներ ՀՀ քաղաքացիների և իշխանությունների համար, սակայն վիճակագրությունն այլ բան է փաստում:
Օրինապահ, կարգապահ, պատասխանատու, գիտակից քաղաքացիները պահպանում են հակահամաճարակային վարքի կանոնները՝ դրանով իսկ իրենց նպաստը բերելով այս դաժան պայքարում:
Սակայն վարակի ցուցանիշների այս աղետալի վիճակում ՀՀ քաղաքացիների մի ստվար մաս մերժում է նման մոտեցումը՝ անհատական պաշտպանիչ միջոցների օգտագործումը: Նրանք ամենուր են՝ փողոցում, խանութներում, տրանսպորտում, աշխատավայրերում: Հաճախ նման պահվածքն անթաքույց խրախուսվում է որպես պայքարի միջոց գործող իշխանություններին դեմ: Նման անպատասխանատու, ամբարտավան և օրինախախտ քաղաքացիները նաև կազմակերպում են բազմամարդ միջոցառումներ, ինչը խստագույնս հակացուցված է համավարակի ժամանակ: Ակնհայտ է, որ նման ցածր ինքնագիտակցություն ունեցողներն են նաև ստեղծում վարակի տարածման միջավայր: Մինչդեռ տարրական տրամաբանությունը հուշում է, որ համաճարակի դեմ պայքարը համընդհանուր խնդիր է:
Իշխանությունները փորձեցին երկչոտ քայլեր կիրառել նման մարդկանց հանդեպ, սակայն ապարդյուն: Պետական համապատասխան մարմինները բացառապես պաշտպանական դիրքերում են նման քաղաքացիների դեմ պայքարում:
Ելնելով վերոնշյալից՝ «Քաղաքական լիգան» արձանագրում է՝
Հասարակության մեջ անթաքույց գործում են մարդիկ, որոնք արհամարհում են հանրային կյանքի նորմերը՝ ցինիկաբար ոտնահարելով հանրության մյուս անդամների՝ առողջ ապրելու անօտարելի սահմանադրական իրավունքը:
Նրանք օժանդակում են վարակի տարածմանը և վնասում հանրային առողջությանը՝ կատարելով օրենքով պատժելի արարք:
Իշխանությունները չեն կարողանում պաշտպանել քաղաքացիների առողջապահական իրավունքները:
«Քաղաքական լիգան» իշխանություններին կոչ է անում ՝
ձեռնարկել խստագույն միջոցներ հանրային առողջապահական նորմերի պահպանման ուղղությամբ,
ապահովել օրինապահ քաղաքացիների առողջ ապրելու իրավունքը,
օրենքի ուժով խստագույնս պատժել առողջապահական նորմերը խախտող քաղաքացիներին:
Համավարակի դեմ պայքարն ահագնացող մարտահրավեր է թե՛ ներկա իշխանությունների, թե՛ հասարակության համար, սակայն իրավիճակի պատասխանատվությունը կրում է իշխանությունը:
Քաղաքական լիգա
