Կառավարման ճգնաժամը պոզով-պոչով չի լինում, այլ հենց այսպես, երբ անհասկանալի նշանակումները եւ խորհրդավոր հրաժարականները հաջորդում են միմյանց։ Երբ բարձրաստիճան պաշտոնյաներից մինչեւ ամենացածր օղակները, գրիչը ձեռքներին, պատրաստ են ամեն րոպե դիմում գրել-ազատվել, իսկ նրանց վերադասը կարող է ամենաչնչին պատրվակներով նրանց ազատել։ Ընդ որում, գրեթե միշտ՝ ոչ թե պաշտոնից բխող պարտականությունների մեջ թերանալու, այլ բոլորովին այլ պատճառներով։
Ու այս փուլում, երբ մարդիկ սպասում են, որ իշխանությունը հետեւություններ կանի իր իսկ ձախողումներից՝ կսկսի տիրապետել իրավիճակը, առնվազն՝ կհեռացնի համաճարակի այսչափ տարածման գլխավոր մեղավորներին, ինչպիսիք առողջապահության նախարարն ու պարետն են, նա աշխատանքից ազատում է ուժայինների ղեկավարներին։ Դրանով իսկ ապացուցելով, որ այսօր մի վտանգ ու մի խնդիր կա իրենց առջեւ ծառացած՝ իշխանությունը պահելու, քաղաքական հակառակորդներին հաղթելու եւ աթոռներին միտված վտանգները չեզոքացնելու խնդիրը, որն էլ լուծվում է հնազանդ-հավատարիմներին բարձր պաշտոնների նշանակելով։
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում:
