Առաջարկ է հնչում երկշաբաթյա խիստ կարանտին սահմանել, քանի որ վերջին շրջանում կորոնավիրուսով վարակվածության ու մահվան դեպքերը շատ մտահոգիչ են: Երեւանում մեր անցկացրած հարցումը ցույց տվեց, որ մարդիկ հիմնականում կողմ են ոչ թե խստացումներին, այլ՝ վերահսկողության ուժեղացմանը:
Ոմանք գտնում են, որ խստացումների կարիք չկա, մարդն ինքը պետք է մտածի իր եւ հարազատների առողջության մասին. «Ինչքան էլ ուզում է ասեն՝ այսպես արեք, այնպես արեք, եթե մարդը չի հասկանում, թե ոնց պետք է իրեն պահի, ոչ մի բան էլ չի օգնի»:
Քաղաքացիները դժգոհում են, որ շատերը փակ միջավայրում ձեւական են փակում դեմքը, խոսելիս դիմակը բացում են: Մի քաղաքացի գտնում էր, որ պետք է փակել սրճարանները, ժամանցի օբյեկտները, մարդիկ պետք է հնարավորինս տնից դուրս չգան, աշխատեն տնից:
Մեկն էլ վստահեցնում էր, որ իր հարեւանների հետ սուրճ խմելու, բլոտ ու նարդի խաղալու ավանդույթները «սառեցված են». «Միայն բալկոնից բալկոն բարեւ-բարի լույս»: Դժգոհություն կա, որ այգում կարանտինի այս պայմաններում ջահելները «պաչպչվում են». «Այ մարդ, էս անելու բան չի, էլի: Ամոթը մի կողմից, վարակն էլ հետը»:
Կարդացեք նաև
Մի քաղաքացի էլ ամեն տեղ անպատասխանատու վերաբերմունք է տեսնում՝ սրճարաններում, փողոցում. «Շատ ցանկալի կլիներ, որ խստապահանջ լիներ պետությունը: Այս թուլացումը մի քանի օր տեւեց, մենք երկու ամիս նորմալ ապրեցինք, բնությունն էլ շնչեց, բայց ընդամենը այս 2 շաբաթվա ընթացքում այս ամեն ինչը անհասկանալի է: Վստահեցին մեզ, մենք այդ վստահությունը չարդարացրեցինք: Բայց նա, ով վստահել է, իրենք ճիշտ են, մե՛նք պետք է ավելի պատասխանատու լինենք ՝ որպես մարդ, որպես հայ, լինենք իրար սիրող ու հարգող, որովհետեւ մի բուռ ենք: Մեր մենթալիտետը ջանով-ջիգյարովն է, ու մեզ հիմա մի փոքր խստությունը չի խանգարի: Եթե մի որոշ ժամանակ սահմանափակումներով ապրենք, ոչ մի բան չի լինի մեզ հետ: Մենք այնքան դժվար տարիներ ենք ապրել՝ առանց հաց, առանց լույս, առանց ջուր, առանց կյանք, սա ի՞նչ է, որ մենք չենք դիմանում: Պետք է մի բռունցքի պես պայքարենք: Անհարմար չի՞, պարտավոր ենք օգնել ղեկավարությանը եւ ինքներս մեզ»:
Քաղաքացիները առողջություն էին մաղթում վարչապետին, բայց նաեւ բողոքում էին. «Ինքը պիտի ավելի զգույշ լիներ ու չհասներ այս աստիճանի: Դա անզգուշության հետեւանք է»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
