«Առավոտը», ինչպես անկախ Հայաստանի նորահայտ թերթերից շատերը, ուներ իր ծաղրանկարիչը: Արցախյան շարժումից հետո ձեւավորված մամուլն առանձնանում էր նրանց շնորհիվ. ԱՐԶՕ, ToTo, Դավիթ, Նիկօ…
Նրանց ծաղրանկարները հաճախ ապահովում էին լրատվամիջոցների հաջողությունները: Իսկ հաճախ սպառնալիքի թիրախ էին դառնում հենց նրանք:
Խորհրդանիշերի պաշտպանությանը նվիրված մի հրապարակում ունեի, որտեղ ToTo-ն` նույն ինքը Սուքիաս Թորոսյանը, նկարել էր մեր զինանշանը, որտեղ բազեն «դուրս էր եկել» զինանշանից…
Չեմ հիշում՝ խորհրդարանի որ հանձնաժողովից զանգեցին խմբագրություն, եւ ասացին` պատրաստվիր, դատի ենք տալու: Մեծ եղավ զարմանքս, երբ իմացա, որ հասցեատերը ես չեմ, այլ իմ հրապարակումը զարդարող ToTo-ն: Հավանաբար հուշեցին, թե «հերքում-ծաղրանկարը» ավելի սպանիչ կլինի, հրաժարվեցին դատի գաղափարից:
Կարդացեք նաև
Ներկայացված շարքը`«Առավոտի» քսան տարի առաջվա` 2000թ․ ապրիլի 1-10-ի հրապարակումներն են ընդգրկում:
Ռուզան ՄԻՆԱՍՅԱՆ
