Որքան համաճարակը իր համաշխարհային տարողութեամբ ու գործած համատարած սպանդով մարդկային ողբերգութեան սեւ էջ մը կը բանայ ժամանակակից քաղաքակրթութեան պատմութեան մէջ, նոյնքան ալ հայ ժողովուրդին դէմ գործուած չարիքը, ազգի մը սահմանագիծերէն անդին, ըստ էութեան համամարդկային ողբերգութեան տխուր էջ մը կը հանդիսանայ:
Համաճարակը եկաւ բացայայտելու, որ հակառակ մարդկութեան արձանագրած գիտական եւ արհեստագիտական զարգացումներուն, անոր բարեկեցութիւնը որքան անապահով է, երբ այդ նուաճումները առաւելապէս կը ծառայեն շահադիտական նպատակներու: Իսկ մեր ժողովուրդին դէմ 105 տարիներ առաջ գործադրուած գերագոյն չարիքը, միջազգային շահադիտական հաշիւներով ազգ մը ամբողջ զոհաբերելու փորձութիւնը պատմութեան էջերուն գրուած դասական օրինակ մըն է քաղաքակրթութիւններու ձախողութեան՝ ոչ միայն կանխարգիլելու վերահաս աղէտը, այլեւ վերացնելու անոր ահաւոր հետեւանքները:
Քաղաքակրթութիւններու անճրկումին այս խորապատկերին վրայ պէտք է յատկանշուի յառաջդիմական գաղափարական շարժումներու դերը: Համաճարակը լաւագոյն առիթը եղաւ մերկացնելու աշխարհը կլանած նէոլիպերալ տնտեսական գաղափարախօսութեան ձախաւերութիւնը՝ յատկապէս մարդկութեան բարօրութեան, անոր ընկերային ու առողջապահական ապահովութեան՝ իր սահմանած գործարկումներուն մէջ:
Գաղափարական շարժումներու յանձնառութիւնը պէտք է ըլլայ պատռել այս խաբուսիկ բարօրութեան շղարշը եւ լծուիլ ընկերային բարեկեցութեան եւ արդարութեան իրա՛ւ հիմքերու վրայ ընկերութիւններու կառուցման գործին:
Կարդացեք նաև
Մեր Գաղափարական շարժումի ուսերուն կ՛իյնայ յառաջամարտիկը մնալ մեր ազգային պահանջատիրութեան պայքարի ճակատներուն վրայ: Հարուստ են մեր կենսափորձն ու աւանդը այս պայքարին մէջ: Պատկառելի է այս կենսափորձով ու աւանդով վարակուած սերունդներու ներդրումը մեր ազգային ազատագրական պայքարի պատմութեան մէջ:
Վարակենք նաեւ եկող սերունդները:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ասպարեզ» թերթի այսօրվա համարում:
