Ազգային Ժողովի փոխնախագահ Լենա Նազարյանը, որ խիստ քմահաճ է լրատվամիջոցների հետ շփման հարցում, ավելին՝ իրենից հարցազրույց վերցնելիս հորդորում է բացառապես պրոֆեսիոնալ տեսախցիկ օգտագործել, պարզ ու հասկանալի բառապաշարով բանաձևել է աշխատավարձերի ու պարգևավճարների մասին իշխանության սկզբունքը: «Իրենց հո չի՞ անհանգստացնում նախարարության X բաժնի կրտսեր մասնագետի հավելավճարը։ Ուզում են նախարար, փոխնախարար, պատգամավորները նվիրյալներ լինեն, մոռանան ընտանիք, վարկ, խնդիրներ ու ամիսներով, տարիներով չարքաշ աշխատեն։ Ոչ մեկ չի անի դա ու չպիտի անի»,- ազնվորեն խոստովանել է տիկին փոխխոսնակն ու հավելել՝ 500 հազար դրամ աշխատավարձը քիչ է նախարարին վարձատրելու համար:
Իհարկե, մեկ միլիոնն էլ քիչ է գիշեր-ցերեկ աշխատող նախարարին վարձատրելու համար, բայց իշխող թիմի ներկայացուցիչը թող անուններ հնչեցնի՝ ո՞ր մի նախարարն է գերլարված ռեժիմով աշխատում ու զրկված է ընտանիքի բերկրանքը վայելելու հաճույքից: Ո՞ր մի նախարարն է աշխատում՝ գլուխը թղթերի, դիմումների ու նախագծերի մեջ կորցրած, որ այդքան վստահ հայտարարում է Նազարյանը: Այս օրերին ընտանիքի հետ անցկացնելու հաճույքից զրկված են կորոնավիրուսի դեմ պայքարող բուժաշխատողն ու արև-անձրևին քաղաքացիների անցուդարձը հսկող ոստիկանը: Իսկ այդ մարդիկ կես միլիոնի չափով վարձատրվելո՞ւ են անքուն գիշերների ու հոգնատանջ աչքերի դիմաց:
Նախքան իշխանափոխությունը հրապարակներում ու փողոցներում, բակերում ու ավտոտնակների տանիքներից իշխանության եկածները, ձայնալարերը պատռելով, ասում էին, թե գալիս են ծառայելու ժողովրդին: Մեր նպատակն ազնիվ է, ասում էին, Հայաստանում սոցիալական արդարություն պետք է լինի, «խնամի-ծանոթ-բարեկամ» սկզբունքը կվերանա երկրից, ճոխ շրջագայություններ ու անիմաստ ֆոնդեր չեն լինի երկրում և այլն, և այլն: Բայց հիմա, տիկին Նազարյան, երբ նայում եք Ձեր շուրջը, սոցիալական հավասարություն նկատու՞մ եք: Նորածին երեխային գիրկն առնելու կարոտ մնացած սահմանապահ զինծառայողը, որի կյանքն ամեն րոպե մազից է կախված, ըստ արժանվույն գնահատվու՞մ է ձեր կողմից, կյանքը վտանգելու արժեքը ստանու՞մ է պետությունից: Իհարկե, չի ստանում:
Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում