Չգիտեմ՝ Հայաստանում իրականում քանի մարդ է անսացել իշխանության կամ պարետի կոչ-հորդորին ու մնացել տանը, բայց որ հասարակության մեծամասնությունը լուրջ չի վերաբերվում «կարանտին» կոչվող երևույթին, անվիճելի փաստ է: Բակերում միջին ու տարեց տարիքի տղամարդիկ շարունակում են նարդի խաղալ, երիտասարդներն իրար կողքի կանգնած արևածաղկի սերմ են ուտում ու թղթախաղ խաղում, իսկ խանութներում իրար գլխի հավաքված բազմությունը կարծես ապոկալիպսիսի մասին է գուժում: Չնայած, կարծում եմ, որ այդ ամենը բնական է, քանզի սոցիալականությանը սովոր մարդուն տանը փակելու միայն մեկ ձև կա՝ եթե պարետային ժամ է:
Թեև պարետը որոշել է, որ տնից պետք է դուրս գալ միայն խիստ անհրաժեշտության դեպքում, դուրս գալիս էլ հատուկ նմուշի լրացրած ձևաթուղթ ու անձնագիր ունենալ, բայց հստակ չէ՝ փաստաթղթերի առկայությունն ինչ է տալու պետությանը: Օրերս համացանցում տեսանյութ տարածվեց, թե ինչպես են ոստիկանները տուգանում ձևաթուղթ չունեցող մարդուն, բայց դրան զուգահեռ, օրինակ, մեր բակի տաղավարում իրար կողքի նստած մարդիկ հիմա էլ շարունակում են քննարկել կորոնավիրուսի վտանգավորության հարցը:
Ըստ երևույթին՝ սա կարանտին է հայկական ձևով: Պետք է րոպե առաջ վերջ տալ արհեստական այս ներկայացմանն ու լծվել պետությունը շենացնելու գործին: Կա՛մ պարետային ժամ սահմանել ու տնից դուրս գալը պատժել օրենքով, կա՛մ վերացնել ամեն տեսակի արգելք ու կյանքը շարունակել բնականոն հունով:
Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում:
