Հոգեբան Կարինե Նալչաջյանը հիշեցնում է նաև այն միջադեպը, երբ օրերս քարոզարշավ իրականացնող վարչապետին Լոռու մարզում մի տղամարդ մոտեցավ և ասաց, որ դոմիկում է բնակվում։ Փաշինյանն էլ ասաց.
«Ձեռդ, ոտդ տեղը տղա ես, վարչապե՞տը պիտի գա քո համար տուն սարքի, գնա աշխատի, տուն սարքի», և սեփական օրինակը բերեց, որ կարողացել է աշխատելով բնակարան ձեռք բերել։ «Ամանորյա ուղերձի ժամանակ նա հետևյալ միտքն է հնչեցրել՝ «ձեզանից յուրաքանչյուրի ցավն իմ սրտում է»։
Հիմա ինչպե՞ս հասկանանք՝ վարչապետին մոտենում է աշխատավոր մարդը, ինքն ի՞նչ է անում՝ ոչ այս կողմ, ոչ այն կողմ, միանգամից նրան համեմատում է իր հետ։ Աշխատող, քրտինք թափող մարդը, որը զուրկ է այդ հնարավորություններից, տարբեր պատճառներով ի վիճակի չէ, նա շատ ծանր հոգեվիճակում է։
Այդ մարդը չի կարող ստել, խաբել, ինքն ընդամենն ուզում է ստեղծել տուն և նորմալ մարդու նման ապրել։ Եվ երբ որպես ղեկավարի քեզ է դիմում, ուղիղ տեքստով մի հասկացիր, որ նա քեզանից բնակարան է ուզում։ Նա ցանկանում է աշխատել և ստեղծել։ Կոպիտ և հարձակողական տոնով խոսեց քաղաքացու հետ։ Այդ դեպքում, ներողություն, որտե՞ղ մնաց սերը, դեմոկրատիան, որն, իրենց ասելով, իրենք են բերել։
Կարդացեք նաև
Բոլոր այն էպիզոդներում ամեն քայլափոխի հանդիպում ենք, տեսնում եմ, թե գնալով ինչպես է Նիկոլ Փաշինյանն ավելի ու ավելի խուսափում պատասխանատվությունից և մեղավորներ փնտրում։ Այո՛, եթե դու խուսափում ես պատասխանատվությունից, պետք է մեղավորներ փնտրես։
Նախկիններին մեղավոր ներկայացնելը դեռ կարող է շարունակվել, բայց այդ իներցիան էլ է մարում։ Նախկինների հազար ու մի թերություն, քննադատության դիպուկ թիրախներ կարելի է այսօր էլ գտնել, բայց ժամանակն անցնում է։
Մարդիկ կամաց-կամաց կսկսեն մոռանալ նախկիններին։ Նոր տպավորությունները դուրս կմղեն նախկին տպավորությունները։ Դու այսօր կանգնած քո քաղաքացու դեմքին ես նայում և հոխորտում։ Տատիկին ասում է՝ դու պետք է քո թոշակը բարձրացնես, գյուղացի մարդուն այլ բան է ասում, այսինքն՝ նա «լվանում է» ձեռքերը։ Ծիծաղելի կլիներ, եթե այդքան տխուր չլիներ»,ընդգծում է Նալչաջյանը։
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
