«Եթե քաղաքական գործիչները բռնության կոչ են անում`օրինակ, հանցագործություն կատարած անձանց բռնել, ջարդել, փշրել, պատերով տալ եւ այլն, այս սոցիալական պատասխանատվության տակ ընկնո՞ւմ են, թե՞ ոչ»,- այս հարցն այսօր ԱԺ պետաիրավական հարցերի հանձնաժողովի նիստում ՀՀ արդարադատության փոխնախարար Սրբուհի Գայլանին ուղղեց «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Տարոն Սիմոնյանը:
Փոխնախարարը ներկայացնում էր Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքում լրացում կատարելու մասին եւ Հայաստանի Հանրապետության քրեական դատավարության օրենսգրքում լրացում կատարելու մասին նախագիծը, որը ներկայացրել է կառավարությունը:
Նախագծով առաջարկվում է ատելության խոսքի համար քրեական պատասխանատվություն սահմանել: Օրինագծով ատելության խոսքի ոչ բոլոր դեպքերի համար են քրեական պատասխանատվություն սահմանված, միայն բռնության կոչերի, քարոզի եւ բռնությունը հրապարակայնորեն արդարացնելու համար: Քրեական պատասխանատվություն սահմանելու պարագայում պարտադիր պայման է դրանց հրապարակային բույթը եւ այն, որ կոչն ու քարոզը պայմանավորված են անձի կոնկրետ հատկանիշով`սեռ, կրոն եւ այլն: Նախագիծը հետադարձ ուժ չունի:
Փոխնախարարը պատասխանեց` նախագծով նախատեսվում է նման արարքներից ձեռնպահ մնալ`անկախ նրանից թե, ո՞ր ամբիոնից է հնչում կոչը, եթե բռնության կոչ անելու դիտավորությունը հիմնավորվի, ապա այն քրեորեն հետապնդելի կհամարվի:
Կարդացեք նաև
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
