ՀՀ ԳԱԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի տնօրեն Պավել Ավետիսյանը «Արմենպրեսում» կայացած ասուլիսում անդրադարձավ Հանրապետության հրապարակի պատմական շերտի բացմանը «Որեւէ երեւույթ, օբյեկտ արժեւորելիս տարբեր մոտեցումներ կարող են լինել: Քանի որ ես հնագետ եմ, մշակութաբան, սկսեմ այստեղից. մեր հանրության կյանքում պետք է կարեւոր տեղ գրավի հիշողության մշակույթը: Այն հիշողության մշակույթը, որի շրջանակներում մենք այժմ ապրում ենք, ինձ չի բավարարում որպես մարդ: Այն հատվածային է, առանձին հիշատակումներով:
Հիշողության մշակույթում շատ կարեւոր են քաղաքային մշակույթ ձեւավորող հանրային տարածքները: Երբ այդ հանրային տարածքներում հանրային խմբերը հարաբերվում են, տեղեկատվության են փոխանակում, առնչվում ինչ-որ բաների հետ: Ինքնությունները սովորաբար այդպիսի միջավայրերում են ձեւավորվում: Մարդիկ հանրային տարածքներում առնչվում են ոչ միայն իրար հետ, այլեւ պատմության: Եվ եթե այս չափանիշներով արժեւորենք ամեն ինչ, չի կարող պատահել, որ Երեւանի կամ այլ քաղաքի որեւէ մշակութային շերտ շատ բարձր արժեք չունենա»,-ասաց Պավել Ավետիսյանը:
Հավելեց. «Այն հրապարակը, որ ունենք, շատ կարեւոր պատմամշակութային արժեք է իր տեսքով: Եթե ուզում ենք որեւէ բան անել Հանրապետության հրապարակի տարածքում, պետք է այնպես անենք, որ չխաթարենք այսօրվա հրապարակի տեսքը: Դա միանշանակ է…Պետք է գտնել ձեւեր, որ այնպես աշխատենք, որ հրապարակը չտուժի դրանից: Բայցի այդ, այն կարեւորագույն տրանսպորտային հանգույց է, որը եթե չաշխատի, կոլապս կլինի»:
Հնագետը շեշտում է. «Մենք գործ ունենք 1830-ականներից հետո ձեւավորված քաղաքային հրապարակի հետ: Իսկ հրապարակի հարեւանությամբ գտնվող շինությունները խոսում են այն մասին, որ գործ ունենք ուղիղ փողոցների հետ: Երեւան քաղաքում ուղիղ փողոց ռուսական կայսրության շրջանում է ձեւավորվել: Այսինքն, կասկած չկա, որ դրանք 19-րդ դարի երկրորդ կեսի շինությունների նկուղային հարկեր են, բայց դա ոչնչով չի նսեմացնում դրանց, որովհետեւ գործ ունենք Երեւան քաղաքի պատմական շերտի հետ: Եվ եթե այդ շերտը բացելու եւ ճիշտ օգտագործելու հնարավորություն, կամքն ունենք, ուրեմն ինչո՞ւ պետք է չանենք»:
Կարդացեք նաև
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
