Գեւորգ Գրիգորյան. «Ա­ռօ­րյա­յում ես հան­դի­պում եմ բու­ժա­ռու­նե­րի, ո­րոնք գու­մար չու­նեն նույ­նիսկ ա­մե­նա­մատ­չե­լի հե­տա­զո­տու­թյուն­ներն անց­նե­լու հա­մար, տես­նում եմ փակ­վող բիզ­նես­ներ». «Իրատես»

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է բժիշկ, ա­ռող­ջա­պա­հու­թ­յան կազ­մա­կեր­պիչ, հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ ԳԵ­ՎՈՐԳ ԳՐԻ­ԳՈՐ­ՅԱ­ՆԸ:

-Ե­թե ընդ­հա­նուր գնա­հա­տա­կան տաք քա­ղա­քա­կան դաշ­տին, ինչ­պի­սի՞ն կլի­նի այն: Որ­տե՞ղ է խոր­հր­դա­րա­նա­կան ու ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընդ­դի­մու­թյունն ու որ­տեղ` իշ­խա­նու­թյու­նը:

-Մենք ապ­րում ենք զու­գա­հեռ ի­րա­կա­նու­թյուն­նե­րում: Իշ­խա­նու­թյու­նը և ժո­ղովր­դի մի մա­սը վար­դա­գույն ե­րանգ­նե­րով են տես­նում ի­րենց շուր­ջը կա­տար­վող դեպ­քե­րը, իսկ ըն­դդի­մու­թյու­նը և ժո­ղովր­դի մյուս հատ­վա­ծը տես­նում և մատ­նա­ցույց են ա­նում իշ­խա­նու­թյան բաց­թո­ղում­նե­րը, ո­րոնք եր­բեմն չա­փա­զանց վտան­գա­վոր են լի­նում: Ինձ հա­մար քա­ղա­քա­կան դաշ­տը կա­յա­ցած չէ: Իշ­խա­նա­կան ու­ժը դեռ ընդ­դի­մու­թյան կեր­պա­րից դուրս չի ե­կել և չի կա­րո­ղա­նում ստանձ­նել երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թյու­նը, ին­չի պատ­ճա­ռով ա­նընդ­հատ մատ­նա­ցույց է ար­վում ան­ցյա­լը: Չի կա­րե­լի ապ­րել ան­ցյա­լով, պետք է լու­ծել այ­սօր­վա խն­դիր­նե­րը և կեր­տել ա­պա­գան:

-Գրե­թե ա­մեն օր Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը և կա­ռա­վա­րու­թյան ան­դամ­նե­րը տն­տե­սա­կան ցու­ցա­նիշ­ներ են հրա­պա­րա­կում։ Պե՞տք է ոգևոր­վել այս թվե­րով, թե՞ ոչ։

-Հրա­պա­րակ­ված ցու­ցա­նիշ­նե­րը ուղ­ղա­կի թվեր են, ո­րոնք կա­րող են գե­ղե­ցիկ հն­չել, սա­կայն տն­տե­սա­կան ակ­տի­վու­թյան ար­գա­սի­քը պետք է զգա­լի և շո­շա­փե­լի լի­նի ժո­ղովր­դի հա­մար: Ա­ռօ­րյա­յում ես հան­դի­պում եմ բու­ժա­ռու­նե­րի, ո­րոնք գու­մար չու­նեն նույ­նիսկ ա­մե­նա­մատ­չե­լի հե­տա­զո­տու­թյուն­ներն անց­նե­լու հա­մար, տես­նում եմ փակ­վող բիզ­նես­ներ, տես­նում եմ, թե ինչ­պես են իմ ըն­կեր­նե­րից շա­տե­րը ի­րենց բիզ­նե­սը Վրաս­տան տե­ղա­փո­խում, տես­նում եմ՝ ինչ­պես են մար­դիկ ա­վանդ­նե­րը հա­նում բան­կե­րից և այլն: Ինձ հա­մար դրանք ա­վե­լի վս­տա­հե­լի ցու­ցա­նիշ­ներ են, քան հրա­պա­րակ­վող թվե­րը: Ա­վաղ, բայց տն­տե­սա­կան շո­շա­փե­լի փո­փո­խու­թյուն­ներ ար­ձա­նագր­վել են միայն իշ­խա­նա­կան պաշ­տո­նյա­նե­րի հա­մար, ո­րոնց աշ­խա­տա­վար­ձերն ու պարգևավ­ճար­նե­րը կա­տար­ված աշ­խա­տան­քին ան­հա­մա­չափ բարձր են, և դա մի երկ­րում, որ­տեղ 700000 աղ­քատ մարդ կա:

Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ

Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում