Նախընտրական Արցախում քաղաքական զարգացումներն օր-օրի ակտիվ ընթացք են ստանում։ Հստակ ուրվագծվում է, թե ովքեր են ցանկանում դառնալ Արցախի ապագա նախագահ։ Քաղաքական տարբեր ուժեր այս ընթացքում վերակազմավորման բուռն գործընթացների մեջ են, Հայաստանի իշխանությունն էլ ամեն կերպ փորձում է ներգրավված լինել դրանցում և իր սեփական թեկնածուն ունենալ։ Նախընտրական իրավիճակի և արցախյան հիմնախնդրի վերջին զարգացումների շուրջ զրուցեցինք Արցախի պահպանողական կուսակցության նախագահ ԴԱՎԻԹ ԲԱԲԱՅԱՆԻ հետ։
Այսօր արդեն մամուլում շրջանառվում են նախագահի թեկնածուների անուններ՝ Մասիս Մայիլյան, Արայիկ Հարությունյան։ Ի՞նչ կարծիք ունեք նրանց մասին և ինչպիսի՞ն պիտի լինի Արցախի ապագա նախագահը։ Օրինակ, Ռոբերտ Քոչարյանը հայտարարել է. «Անընդունելի է Ղարաբաղում ունենալ քծնող նախագահ, ով հնազանդորեն տուրք է տալիս որևէ մեկի, ներառյալ Հայաստանի վարչապետի քմահաճույքներին: Այդ որակները հատուկ են տկար և թույլ անձերին, իսկ այդպիսի «առաջնորդությունը» կարող է աղետալի հետևանքներ ունենալ Արցախի համար: Այնտեղ պետք են պատերազմով կոփված խիզախ առաջնորդներ: Հուսամ՝ ղարաբաղցիների ընտրությունը հենց այդպիսին կլինի»:
-Նախ` չեմ ցանկանա այդ թեկնածուներին որևէ որակում տալ։ Երկուսին էլ վաղուց լավ ճանաչում եմ, ունեն անցած ճանապարհ, և՛ ուժեղ, և՛ թույլ կողմեր։ Մեր կուսակցության դիրքորոշումն է՝ մենք որևէ մեկին թշնամի չենք դիտարկում, բայց նաև ոչ մեկի կցորդը չենք, չենք եղել երբեք ու չենք լինելու։ Մեր կուսակիցներն իրենց ճանապարհը հարթել են աշխատանքի, մտավոր ներուժի, բարոյական նկարագրի շնորհիվ։ Մեզ այս կամ այն պաշտոն չեն վստահել սիրուն աչքերի կամ ծանոթ-բարեկամ սկզբունքով, դրա համար էլ վաստակել ենք մեր ժողովրդին ճշմարտությունն ասելու, նրանց աչքերին ուղիղ նայելու իրավունքը։ Իշխանական համակարգը պետք է համալրված լինի ազնիվ, անբիծ մարդկանցով։ Ցանկացած անմաքուր երևույթ թուլացնելու է ոչ միայն գործող իշխանություններին, այլև պետությունը։ Պաշտոնյան պիտի նաև բարձր պրոֆեսիոնալ որակներ ունենա. եթե մարդը լինի ազնիվ, մաքուր, պրոֆեսիոնալ, վարելու է ճիշտ ու արդյունավետ քաղաքականություն։
-Որտեղի՞ց կարելի է պեղել այդպիսի մարդկանց։
-Ես այն կարծիքին չեմ, որ քաղաքականությունը կեղտոտ բան է։ Կեղտոտ մարդիկ են քաղաքականությունը կեղտոտում։ Ե՛վ Հայաստանում, և՛ Արցախում կա նորմալ սերուցք։ Եթե այդպիսի մարդիկ չունենայինք, չէինք կարող պատերազմում հաղթել, ծանր արհավիրքներից ապաքինվել, անկախ այն հանգամանքից, որ քաղաքական դաշտը, այո, ձգում է պատահականություններին և պրովոկատորներին։ Բայց միանշանակ է, որ քաղաքական դաշտում կա առողջ կորիզ։ Եթե այս տեսակի մարդիկ լինեն Արցախի իշխանությունում, ամեն ինչ շատ լավ կլինի։ Մենք չպետք է մեկս մյուսի նկատմամբ թշնամանանք, մենք մրցակիցներ ենք, բայց թշնամիներ չենք։ Մայր Հայաստանի և Արցախյան Հայաստանի միջև չեն կարող լինել հակամարտություն ու հակասություն։ Մենք մի երկիր ենք՝ երկու պետություն։ Սա մեր «հոր տունը» չէ, որ քմահաճույքներով առաջնորդվենք, պիտի լինենք միասնական, ստեղծենք եղբայրական մթնոլորտ։ Անշուշտ, կարող են լինել տարակարծություններ, բայց չպիտի լինի թշնամանք։
-Այս շրջանում բավական հետաքրքիր է Արցախի նախագահ Բակո Սահակյանի դիրքորոշումը, նա ոչ մի թեկնածուի դեռ նախապատվություն չի տվել։ Ինչու՞ է լռում Բակո Սահակյանը։
-Եթե Արցախի նախագահը չի վերընտրվում, ուրեմն նա, ըստ Սահմանադրության, պարտավոր է լինել թափանցիկ, արդար ընտրությունների երաշխավոր՝ որևէ մեկին առավելություն չտալով։ Ճիշտ չէ վաղօրոք այս կամ այն թեկնածուին հավանություն տալը, նա իր դիրքորոշումը կհայտնի քվեախցում։ Սա օրենքի պահանջ է, ոչ թե քմահաճույք։ Թագավորություն չէ, որ նախագահն ասի, թե իր իշխանությունը ժառանգում է այս կամ այն մարդուն։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
