«Իրատեսի» զրուցակիցն է «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր ՍՐԲՈՒՀԻ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԸ:
–«Բարձրագույն կրթության մասին» օրենքի փոփոխությունները լուրջ քննարկումների առիթ են տվել: Այդ մտահոգություններից է, օրինակ, ռեկտորների ընտրության կարգը փոփոխելու հարցը, հայագիտական առարկաների դասավանդումը ոչ պարտադիր դարձնելը: Ինչպե՞ս եք վերաբերվում այդ փոփոխություններին:
-Բուհերում առարկաների բեռնաթափումը մայրենիի հաշվին չպետք է արվի: Ծրագրերն այնպես պետք է փոխվեն, որ ուսանողը հետաքրքրությամբ սովորի մայրենին: Դպրոցներում այնքան են ծանրաբեռնում երեխաներին, որ նրանք թեմաները չեն հասցնում ընկալել, մարսել: Դպրոցական ծրագիրը թեթևացնելու կարիք կա, դրա մի մասը պետք է բուհ տեղափոխել: Ինքս էլ դասավանդում եմ բուհում ու կարող եմ վստահեցնել, որ բոլոր ծրագրերը պետք է վերանայվեն:
Ինչ վերաբերում է հայագիտական առարկաների՝ պարտադիր կամ ոչ պարտադիր լինելուն, հարց է առաջանում՝ բուհերը պատրա՞ստ են կամավոր ինչ-որ բան ընտրելուն, թե՞ քմահաճույքով են առաջնորդվելու: Մրցունակ գիտություն ունենալու առումով պետք է նշեմ, որ ֆինանսավորումը, այո, մեծ դերակատարում ունի, մինչդեռ գիտության ֆինանսավորման ուղղությամբ, կարծես, առանցքային քայլեր չեն կատարվում։
Կարդացեք նաև
-Իսկ ո՞րն է դրա պատճառը, և ե՞րբ պետք է այդպիսի առաջնահերթություն որդեգրի կառավարությունը։
-Մենք հիմա չենք կարող գիտության մասին մեծ-մեծ խոսել: Նայեք բուհերի աշխատողների աշխատավարձերը. ժամավճարային կարգով աշխատող ասիստենտները մարզերի բուհերում ամսական 9000 դրամ են ստանում, դե արի ու այդ մարդկանց ասա՝ գնացեք գյուտ արեք, դիսերտացիա պաշտպանեք, դա ռեա՞լ է: Իհարկե ռեալ չէ: Կարծում եմ՝ այս հարցի պատասխանը ստանալու համար պետք է շատ հետ գնալ, հասնել մինչև չնորոգված, քանդվող մանրահատակով, փայտի վառարաններով, ծխահամ և ուսուցիչների պակասով դպրոցներ: Համայնքներում մտածող երեխաների հսկա ներուժ ունենք, որը խեղդվում է այդ ամենի մեջ: Սյունիքի մարզի Գորայք համայնքի դպրոցում, ինչ-որ մի ծրագրի շրջանակներում, մի երիտասարդ ուսուցչություն էր անում: Այդ ընթացքում Գորայքի երեխաները սկսել էին հաղթել օլիմպիադաներում, բայց երիտասարդի՝ գյուղը լքելուց հետո այլևս նման ակտիվություն չնկատվեց: Սա մտածելու, լրջորեն մտածելու տեղիք է տալիս:
-ԿԳՄՍ նախարար Արայիկ Հարությունյանի հետ հանդիպում պահանջող ՀՅԴ-ական երիտասարդների նկատմամբ ոստիկանությունը ուժ է կիրառել ու 24 մարդու բերման ենթարկել: Դուք այցելել եք նրանց, աջակցություն հայտնել: Ինչպե՞ս եք մեկնաբանում երևույթը:
-Ժողովրդավարական ուղի բռնած երկրում ցույցն այդպես չեն ցրում: Կարծում եմ՝ կառավարության ներկայացուցիչները ցուցարարների հետ հանդիպման պետք է գնային, քանի որ իրավիճակը գնալով պրկվում էր: Պետք էր հանդարտ, խաղաղ խոսել: Եթե ես լինեի ԿԳ նախարարը, կիջնեի, կխոսեի ցուցարարների հետ, նրանց հետ մի քանի հայրենասիրական երգ կերգեի, ու կսկսեինք քննարկել առաջարկներն ու հաշվի նստել դրանցից ամենառացիոնալի հետ:
Զրույցը` Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆԻ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում