ՀՅԴ երիտասարդներին մասամբ հաջողվեց հասնել իրենց նպատակին՝ սակավամարդ բողոքի ակցիայի շուրջ քարոզչական մեծ աղմուկ բարձրացավ։ Նրանք նախարար Արայիկ Հարությունյանի հրաժարականի պահանջով մի 20-25 հոգով փողոց փակեցին, ոստիկաններն էլ ստիպված եղան նրանց մեծ մասին տանել ոստիկանական բաժանմունքներ ու բացել փողոցը։
Խնդիրը նույնիսկ այն չէ, որ 20-25 երիտասարդների բողոքի ակցիան լուսաբանում էին մի 40-50 լրատվամիջոցներ, ու «մերձհայրենասիրական շրջանակներից» մի քանի տասնյակ երիտասարդներ էլ ամեն կերպ ջանում էին հայտնվել կադրերում՝ մարդ ես, գուցե հետագայում հնարավոր լինի այդ կադրերի շնորհիվ ապաստան ստանալ եվրոպական որեւէ երկրում (այս երեւույթն, ի դեպ, միշտ է եղել) կամ լուսանկարները սոցկայքերում տեղադրելով՝ ներկայանալ որպես ազգային արժեքների նվիրյալներ ու գովեստների արժանանալ (հասկանալի է՝ հիմնականում լատինատառ)։
Խնդիրն այն է, որ միանգամայն նորմալ է, երբ երիտասարդներն ինչ-որ հարցով բողոքի ակցիաներ են կազմակերպում եւ պահանջներ առաջադրում, ու նորմալ է նաեւ, որ ոստիկանությունն էլ իր պարտականություններն է կատարում։ Պարզապես երիտասարդները պիտի գիտակցեն, որ եթե այդպիսի պայքարի մեջ են մտնում՝ ամենայն հավանականությամբ իրենց կտեղափոխեն ոչ թե «Ռոլս- Ռոյս» պատգարակներով, այլ թեւատակերից բռնած, ոստիկաններն էլ իրենց հերթին պիտի գործեն բացառապես օրենքի շրջանակներում, եւ վայ նրան, ով մազաչափ անգամ կշեղվի օրենքից:
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
Յատկապէս, երբ վարչապետին և իր դեկավարած ողջ կառավարութիւնն արդէն վաղուց պէտք է «տեղափոխել» գրողի ծոցը «թևատակերից բռնած»։ «Հայկական ժմկ» թերթի ողջ աշխատակազմն էլ հետը, ինչպէս նախկին, այնպէս էլ ներկայ։