Ստեփան Դանիելյան. «Իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի նյար­դա­յին ար­ձա­գանք­ներն ընդ­դի­մու­թյան դաշ­տում ըն­թա­ցող խմո­րում­նե­րին, ան­հաս­կա­նա­լի ու մտա­հո­գիչ են». «Իրատես»

Հատված քա­ղա­քա­գետ ՍՏԵ­ՓԱՆ ԴԱ­ՆԻԵ­ԼՅԱ­ՆԻ հետ հարցազրույցից:

-Վե­նե­տի­կում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը մի ու­շագ­րավ հայ­տա­րա­րու­թյուն ևս ա­րեց. «Ղե­կա­վա­րը, ո­րը չու­նի ժո­ղովր­դի վս­տա­հու­թյու­նը, չա­րիք է երկ­րի հա­մար, այն­պես ինչ­պես չա­րիք են ե­ղել բո­լոր ղե­կա­վար­նե­րը, սկ­սած 1996 թվա­կա­նից, երբ որ ա­ռանց ժո­ղովր­դի վս­տա­հու­թյան տի­րա­ցել են իշ­խա­նու­թյան և փոր­ձել են պա­հել այդ իշ­խա­նու­թյու­նը»։ Ին­չո՞ւ Լևոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նի եր­բեմ­նի դաշ­նա­կից Փա­շի­նյա­նը նրան էլ չա­րիք հա­մա­րեց, այն դեպ­քում, որ Տեր-Պետ­րո­սյա­նը Փա­շի­նյա­նի հոգևոր հայրն է հա­մար­վում։

-Այս հար­ցում ես Փա­շի­նյա­նի հետ հա­մա­ձայն եմ։ Մեր հիմ­նա­կան դժ­բախ­տու­թյուն­նե­րը 1996-ին են սկս­վել, իսկ մնա­ցա­ծը դրա հետևանք­ներն են։ Ինչ վե­րա­բե­րում է իր և Տեր-Պետ­րո­սյա­նի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րին, ա­պա դա ի­րենց ին­տիմ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն են ու ինձ չեն հե­տաք­րք­րում։

-Ե­թե ներ­քա­ղա­քա­կան այ­սօր­վա ի­րա­վի­ճա­կը հա­մա­ռոտ նկա­րագ­րեք, ի՞նչ ո­րա­կում­ներ կտաք և ին­չո՞ւ։

Կարդացեք նաև

Լիբանանի հայերի ճակատագրի հանդեպ անտարբերություն է տիրում, անգամ՝ ընդդիմության մակարդակում. Ստեփան Դանիելյան

• 11:39 30.10.2024

«Երբ եկեղեցուց պահանջում են քաղաքական քայլեր, նշանակում է, որ այն կառույցներն ու կուսակցությունները, որոնք պարտավոր են դա կատարել, չեն կարողանում եւ իրենց արդարացման համար փորձում են մեղքը բարդել եկեղեցու վրա». Ստեփան Դանիելյան. «Հրապարակ»

• 10:36 01.10.2024

Նիկոլ Փաշինյանի եւ Իլհամ Ալիեւի ելույթները պարտվող եւ հաղթող ղեկավարների ելույթներ են ու միմյանց փոխլրացնում են․ Ստեփան Դանիելյան

• 17:04 24.09.2024

-Այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը մեկ հիմ­նա­կան ա­ռա­քե­լու­թյուն ու­նեն` ա­պա­հո­վել ա­պա­գա ընտ­րու­թյուն­նե­րի ա­զատ և ար­դար լի­նե­լը, իսկ մնա­ցա­ծը, թե ով­քեր կըն­տր­վեն, ար­դեն ժո­ղո­վուր­դը կո­րո­շի, իսկ գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի նյար­դա­յին ար­ձա­գանք­ներն ընդ­դի­մու­թյան դաշ­տում ըն­թա­ցող խմո­րում­նե­րին, ան­հաս­կա­նա­լի ու մտա­հո­գիչ են։ Դա ի­րենց չպետք է վե­րա­բե­րի, ի­րենք թող այն­պի­սի քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն վա­րեն ու այն­պի­սի ար­դյունք­ներ ու­նե­նան, որ մար­դիկ ի­րենց օգ­տին քվեար­կեն։

Զրույ­ցը՝ Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում