ՌԴ Կրասնոդարի երկրամասի Արմավիր քաղաքի դումայի (քաղաքային խորհրդի) մի պատգամավոր օրեր առաջ ցուցադրաբար պղծել է Արմավիրի հայկական եկեղեցու տարածքում տեղադրված Գարեգին Նժդեհի հուշատախտակը։
Տեղի ունեցածը պատահականություն չէ, այլ Գարեգին Նժդեհի և, առհասարակ՝ մեկ դար առաջ կազմված ու մինչ օրս իրագործվող թրքաբոլշևիկյան դավադրության դեմ ազգային ընդվզման նկատմամբ ներկայիս պաշտոնական Մոսկվայի անհաշտ քաղաքականության տիպական դրսևորում է։
Մինչդեռ ՀՀ այսօրվա իշխանությունը լռում է։ Նա, ըստ երևույթին, բավարար է համարում դեպքի առթիվ ՌԴ-ում ՀՀ դեսպանության անատամ հայտարարությունը, որն իրականում անպատվության վկայական էր, այլ ոչ թե ազգային արժանապատվության ցույց։
Խորհրդային Ռուսաստանի և ԽՍՀՄ-ի իրավահաջորդ ներկայիս Ռուսաստանի Դաշնությունը պարտավոր է մեղայականով ներկայանալ մարդկությանը, ինչպես նաև Հայաստանին ու հայությանը, որ կնքել և իրագործել է Մոսկվայի և Մոլոտով-Ռիբենտրոպի անվանումներով հայտնի՝ ապօրինի, զավթչական և հակամարդկային պայմանագրեր, որ նացիստների հետ միասին սկսել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը՝ մարդկությանը պատճառելով բազմամիլիոնավոր զոհեր և անլուր տառապանք, որ բոլշևիկյան շրջանում հղացել և տասնամյակներ շարունակ իր քաղաքացիների նկատմամբ իրագործել է ոչ պակաս ծավալի և դաժանության հետևանքներ ունեցած պետական ահաբեկչություն։
Կարդացեք նաև
Իսկ ՀՀ ներկայիս իշխանությունը, Ռուսաստանի հետ պատմությանն առերեսելու լեզվով խոսելու, նրան պաշտոնական պատասխանի և վանդալիստին պատժելու պահանջ ներկայացնելու փոխարեն փորձում է արդարացնել Գարեգին Նժդեհին, որ ապրել է բացառապես հանուն իր ազգի ու պետականության կենսական շահերի, և բավարարվում է դեսպանության մակարդակի անատամ ու բովանդակազուրկ հայտարարությամբ։
Տեղին է փաստել, որ Ազգային հեղափոխության կոչված ներկայիս իշխանությունը պարզապես դեգերում է այսպես կոչված երրորդ հանրապետության թրքաբոլշևիկյան ծագմամբ իրավաքաղաքական հայեցակարգի փակուղում՝ ինքն իրեն զրկելով 1-ին Հանրապետության իրավահաջորդությունն ընդունելու, Հայաստանի Հանրապետության դեօկուպացիայի և տարածքային ամբողջականության վերականգնման համատեքստում Արցախի դե յուրե միացումն ամբողջացնելու, ինչպես նաև ապակոմունիզացման և ապախորհրդայնացման միջոցով բոլշևիկյան սև ժառանգությունից մաքրվելու հնարավորություններից։
Ճշմարտությունն այն է, որ պաշտոնական Մոսկվան իրեն դիրքավորում է որպես Ռուսաստանի բոլշևիկյան շրջանի ժառանգորդ, իսկ նրան պորտալարով կապված այսպես կոչված երրորդ հանրապետությունը մնում է բոլշևիզմի ստվերի տակ։
Երևանի Գարեգին Նժդեհի հրապարակում կարկառուն բոլշևիկ Սուրեն Սպանդարյանի արձանի առկայությունը, տխրահռչակ չեկա-կգբ-ի մնացորդ ԱԱԾ-ի շարունակվող սրբազնացումը, ընդվզման և ընդվզողների նկատմամբ մինչ օրս առկա վերապահ, երբեմն՝ թշնամական, վերաբերմունքը ասվածի տիպական վկայություններ են։
Ժամանակն է, որ քաղաքական դասը, հատկապես՝ օրվա իշխանության ներկայացուցիչները հասկանան, որ պետության իմաստն ըստ էության ազգային արժանապատվության պաշտպանությունն է։
Սասնա Ծռեր
