Համաձայն պաշտոնական վիճակագրության, որ վարչապետի ներկայացմամբ՝ այլևս սրսուռ իրականությունն է ներկայացնում, այս տարի նախորդի համեմատությամբ գրեթե 7%-ով նվազել են հացահատիկային ու հատիկաընդեղենային մշակաբույսերի ցանքատարածությունները, 15%-ով՝ տեխնիկական մշակաբույսերի ցանքատարածությունները, 8%-ով՝ կարտոֆիլի, 4.3%-ով՝ բանջարանոցային մշակաբույսերի մշակության տարածքները, 6.2%-ով՝ բոստանային կուլտուրաների տարածքները, 7%-ով՝ կերային: Այդքան անկումներից հետո բնական է, որ ոլորտում ոչ միայն 5, այլև 10%-անոց անկում էր գրանցվելու, և վարչապետի մասնագիտական «նուրբ բացատրությունը»՝ խաղողի ճշգրտած թվերով պայմանավորելը, այնքան էլ չի համապատասխանում իրականությանը:
Ցավով պետք է նշենք, որ կասկածի տեղիք է տալիս նաև նույն պահին արված վարչապետի մեկ այլ հայտարարություն, որ «9 ամսվա օպերատիվ տվյալներով՝ մենք ունենք բուսական ծագման գյուղմթերքի արտահանման մոտ 15% աճ և կենդանական ծագման մթերքի՝ 3.3% աճ»: Մասնագետների գնահատականներով՝ դեղձի բերքի աճ չունենք, խնձորի ավելի քան կրկնակի անկում ունենք, խաղողի դեպքում ևս բերքի նվազում է արձանագրվել: Միակ հնարավոր տարբերակը ջերմոցի լոլիկն է, որ դարձյալ կասկածելի է:
Ինչի՞ արդյունք է ոլորտում ստեղծված այս անմխիթար իրավիճակը: Պատճառները բազմաթիվ են ու խորքային, և մեկ նյութում հնարավոր չէ դրանք ամփոփել: Բայց գյուղատնտեսության նախարարությունը խցկվեց մեկ ուրիշի մեջ: Հաջորդիվ՝ գյուղատնտեսության համախառն արտադրանքի մեծ մասն ապահովող բուսաբուծության ոլորտի գծով փոխնախարարի հաստիքն ավելորդ համարվեց, վերացվեց՝ փոխարինվելով փոխնախարարի խորհրդականով, որին համապատասխան թեկնածու ամբողջ 8-9 ամիս չէին գտնում: Կար լավ թե վատ գործող խորհրդատվական համակարգ, որը Կարեն Կարապետյանի օրերից սկսեցին քանդել ու հիմա մի քանի մլն դրամ խնայելու նկատառումով ընդհանրապես վերածվել է կույր աղիքի: Մասնագիտական խորհրդատվության ինստիտուտը հիմնովին վերացել է:
Ու թերևս ամենակարևորը. ոռոգման համակարգում իրավիճակը գնալով վատանում է: Դրական առումով ոչինչ չի փոխվել, ու այստեղ գերիշխող է մի մտայնություն՝ անել ամեն ինչ, որ դժգոհության ձայն չհասնի վարչապետին: Էկոնոմիկայի նախարարության կազմում գործող գյուղատնտեսության բաժնի և տարածքային կառավարման ենթակայությամբ գործող ջրային բաժինների միջև համագործակցություն գրեթե չկա: Այս ամենն արդեն նախկինների արածը չէ, այլ առաջացել է Նիկոլ Փաշինյանի կողմից տնտեսությունն ըստ նախասիրությունների կառավարման արդյունքում: Ու առաջիկայում ոլորտում շարունակաբար արձանագրվող 4-5-7%-անոց անկումը դառնալու է երկնիշ, եթե նախասիրությունները մի կողմ չդրվեն, ու մոտեցումների գլոբալ փոփոխություն չլինի, կամ, որ ավելի հեշտ տարբերակ է, չդիմեն Ստեփան Մնացականյանի ամենազոր օգնությանը:
Կարդացեք նաև
Նարեկ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
