Ալեքսանդր Քանանյանին
«Առավոտի» հետ հարցազրույցում քարվաճառաբնակ Ալեքսանդր Քանանյանը, ով իրեն ներշնչել է, թե քաղաքագետ է, գնահատել է ԱՀ նախագահի հավանական թեկնածուներին եւ վերստին, «մերձքրեական շրջանակների հետ կապի» ու «տնտեսական հանցանքների» մեղադրանք հնչեցրել նախկին վարչապետ Արայիկ Հարությունյանի հասցեին: Հասկանու՞մ է Քանանյանը, որ կարող է պատասխանատվության կանչվել: Իսկ գուցե նպատակը դա՞ է, որպեսզի առիթ լինի «փաստարկելու» Արցախում ազատ արտահայտվելու իրավունքի «բռնաճնշու՞մը»: Ենթադրությունների տեղ կա, բայց նրա ասածներն ինձ այլ բան են հիշեցնում: Թե ինչպես էին Քարվաճառում նրան անվանում «օտարերկրյա լրտես» եւ արժանացնում դրանից բխող վերաբերմունքի:
Հարկ եղավ մեծ ջանքեր գործի դնել՝ կոտրելու այդ կարծրատիպը: Առանձնակի օժանդակություն ցուցաբերեց Մասիս Մայիլյանը, որն զբաղեցնում էր փոխարտգործնախարարի պաշտոնը, լուծվեց Քանանյանի քաղաքացիության եւ անձնագիր ստանալու հարցը: Գուցե այդ աջակցության դիմաց չմարած պա՞րտքն է ստիպում, որ Քանանյանը Մայիլյանին համարի «եզակի գործիչներից, որը ոչ միայն լիովին անհաղորդ է մնացել համակարգային կոռուպցիային, այլեւ մշտապես աչքի է ընկել մարդկային պարկեշտությամբ, համեստությամբ եւ պետական մտածողությամբ»:
Քանանյանն ազատ է նախընտրած թեկնածուին գնահատելու, անգամ պանծացնելու հարցում: Բայց վերեւում ես հիշեցրի նրա քարվաճառյան էպոպեայից մի դրվագ եւ հանգուցալուծմանը Մայիլյանի միջամտությունը: Առայժմ՝ այսքանը: Եզրակացությունների համար Քանանյանին խնդրում եմ լրջորեն կշռադատի վերնագրից ենթադրվող ասելիքի ազդեցությունը:
Կարդացեք նաև
Վահրամ ԱԹԱՆԵՍՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ
01.11.2019
