Ընտրված թիրախների դեմ իրականացվող արշավը՝ լինեն դրանք արժեքների, թե անձերի տեսքով, քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանի կարծիքով, տեղավորվում են մեկ ընդհանուր տրամաբանության ու քաղաքականության մեջ:
«Եթե մեղմ ասեմ՝ ակնհայտ է, որ կա արժեքային ընկալումների տարբերություն: Իսկ եթե բուն խնդրի մասին խոսենք, կտեսնենք, որ իշխանության է եկել մի թիմ, որն ավանդական արժեքների, պետության գիտակցման և նմանատիպ խնդիրների ընկալում չունի և չի էլ ունեցել: Փաբերում կրթված, օտար գրանտներով սնված և մշտապես պետությունը վարկաբեկող մարդկանց մի թիմ է, որն այսօր ստանձնել է երկրի ղեկը:
Հետևաբար, դրանից բխող իրենց մոտեցումներն արտացոլում են հենց այն դաստիարակությունը և այն երևույթները, որոնցով իրենք մշտապես են առաջնորդվել:
Նրանք ատում են, օրինակ՝ Հայ Առաքելական սուրբ եկեղեցին՝ իր դավանաբանությամբ, իր հավատքով, իր Աստծով ու ժողովրդով հանդերձ, ինչն ակնհայտ է իշխանության բոլոր մակարդակներում»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասաց քաղաքագետը՝ ընդգծելով, որ վերջին օրինակը «Հայ եկեղեցու պատմություն» առարկայի դեմ սկսված արշավն է:
Կարդացեք նաև
«Ատում են պաշտպանողական համակարգը, ինչը երևում է այն հետապնդումներից ու այն մոտեցումներից, որոնք ցուցաբերում են հրամանատարների, ինչպես նաև հերոսների նկատմամբ: Եվ այսպես շարունակ. բոլոր ոլորտներում և բոլոր ուղղություններով այդ ամենն ակնհայտ երևում է:
Սա իսկապես տեսակի պայքար է, և այդ տեսակի պայքարի մեջ ժամանակավոր հաջողություն ունի ժողովրդի մեջ նստած ամբոխային տրամաբանությունը:
Ավելի շուտ՝ այդ ամբոխային տրամաբանությանը հեծնած քաղաքական թիմը, որը կարողացել է ժողովրդի լռության, անտարբերության կամ, միգուցե, հոգնածության արդյունքում ստեղծված տրամադրություններն այլ նպատակների ուղղել:
Այդուհանդերձ, դա ժամանակավոր երևույթ է:
Որքան իրենք ավելի են սաստկացնում իրենց պայքարն ավանդական արժեքների, այդ արժեքները պահպանող անձանց դեմ, լինի հոգևորական, գիտնական, թե արվեստի գործիչ, այնքան ժողովուրդն ավելի շուտ է հասկանում ու տեսնում, որ տուրք չի տվել այն տրամադրություններին, որոնք բխում են մեր շահերից:
Այսպես ասած, դիվահարված գաղափարների ազդեցության տակ են ընկել»,-նշեց մեր զրուցակիցը:
Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանի դիտարկմամբ, նկարագրվածը կործանման ամենակարճ ու ամենաարագ ճանապարհն է:
«Երբ խարխլվում են արժեքները, երբ հասարակության փարոսները կործանվում են, ու դրանց տեղն անհասկանալի ինչ-որ բաներ են դրվում, ապա դա կործանման ամենակարճ ճանապարհն է:
Աննա ԲԱԴԱԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
