Սեպտեմբերի 23-ին «Հրապարակը», արցախյան աղբյուրը վկայակոչելով, գրել էր, որ վարչապետի որդին՝ Աշոտ Փաշինյանը, որը բանակային ծառայության մեջ է, զորամասում ծեծի է ենթարկվել Զորի Բալայանի թոռան կողմից, որը նույնպես ծառայում է: Զորի Բալայանը հաստատել էր տեղեկությունը, իսկ ՊՆ-ն՝ հերքել: Հրապարակումից հետո թերթը գրություն ստացավ ՀՀ Քննչական կոմիտեի զինվորական քննչական գլխավոր վարչության առաջին կայազորային քննչական բաժնից՝ տրամադրել տեղեկատվության աղբյուրը: Մենք պատասխանեցինք, որ եթե մի փոքր ծանոթանայիք մամուլի հետ կապված օրենսդրությանը եւ ՍԴ որոշմանը, մեզ նման պահանջ չպետք է ներկայացնեիք, որովհետեւ օրենքները եւ ՍԴ 1234 որոշումը թույլ են տալիս մեզ աղբյուրը չբացահայտել։ Քննչական կոմիտեն հակադարձեց, թե աղբյուրի բացահայտման հարցում պարտադրանք չի եղել, այլ եղել է ընդամենը առաջարկ:
«Միայն այն հանգամանքը, որ լրագրողը ներգրավվում է քրեական գործով որպես վկա եւ կանչվում հարցաքննության իր մասնագիտական պարտականությունները կատարելու համար, անձնական կյանքի տեսանկյունից խիստ անցանկալի է յուրաքանչյուրի համար,- ասում է Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոնի ղեկավար Շուշան Դոյդոյանը։- Պատկերացնենք՝ լրագրողը, ով լուսաբանում է քրեական գործեր, հնարավոր է բոլոր այդ գործերով ներգրավվել որպես վկա, քանի որ միշտ էլ լրագրողները կարող են այնպիսի տվյալների տիրապետել, որոնք այս կամ այն պատճառով նախաքննություն իրականացնող մարմինները դեռեւս չեն պարզել։ Հիմա ի՞նչ, այդ բոլոր գործերով պիտի լրագրողը վկա՞ ներգրավվի»։
Ըստ Դոյդոյանի, ամենաբացասական ազդեցությունն ինքնագրաքննությունն է։ «Խմբագիրներն արդեն ձեռնպահ կարող են մնալ որոշ հանրային կարեւորության տեղեկություններ հրապարակելուց միայն այն պատճառով, որ չեն ցանկանում գործ ունենալ եւ ժամանակ վատնել նախաքննական մարմիններում։ Ի վերջո, լրագրողներին հարցաքննելը ծայրահեղ քայլ պետք է լինի, որին դիմել կարելի է միայն բոլոր այլ միջոցները սպառելուց հետո եւ ոչ թե դա համարել քրեական գործով ապացույցներ հավաքելու ամենահեշտ միջոցը։ Լրագրողներն իրենց գործն են անում, իրավապահ մարմինն էլ իրենը թող անի»։
Իրավապաշտպան, փաստաբան Արա Ղազարյանն էլ այսօր մտահոգիչ միտումներ է նկատում: «Ես հիշում եմ, որ Սահմանադրական դատարանի 1234 որոշման ընդունումից հետո այն ժամանակվա գլխավոր դատախազ Գեւորգ Կոստանյանը լայն քննարկում կազմակերպեց դատախազների, լրագրողների, փաստաբանների մասնակցությամբ, եւ դրանից հետո արդեն երկար ժամանակ դադարել էին տեղեկատվական աղբյուրի բացահայտում պահանջել լրագրողներից: Հիմա նորից սկսել են»,- ասում է Ղազարյանը:
Կարդացեք նաև
Ըստ նրա՝ սա անիմաստ գործելաոճ է, քննչական ներուժի վատնում, քանի որ լրագրողը նման պահանջի դեպքում քննիչի սեղանին է դնելու Սահմանադրական դատարանի որոշումը, եւ դրանով ամեն ինչ ավարտվելու է:
