Վենետիկի հանձնաժողովի առումով նա ընդգծեց. «Վենետիկի հանձնաժողովի պարագայում ստացվում է, որ եվրոպական լավագույն մասնագետ-փորձագետները ներկայացնում են բարձրաձայնված հարցադրումների վերաբերյալ պատասխաններ՝ հաշվի առնելով լավագույն փորձը: Դրա ազդեցությունը պետք է գնահատվի այնքանով, որ պատասխանները միջազգային փորձի, հատկապես եվրոպական երկրներում ընդունելի մոտեցումների հանրագումարն է»,-ասաց նա:
Նա ընդգծեց, որ ըստ ընթացակարգի՝ ՍԴ աշխատակարգային որոշումը, այնտեղ ընդգրկված հարցադրումները Վենետիկի հանձնաժողովին փոխանցվում են ՍԴ նախագահի նամակի միջոցով: «Ես երեկ նկատեցի, որ վարչապետի խորհրդական Եղիշե Կիրակոսյանը, որին շատ լավ ճանաչում եմ ու հարգում, հայտնել էր կարծիք, թե պարզ չէ այդ ինչպե՞ս պետք է Վենետիկի հանձնաժողովը հարցեր տա, արդյո՞ք դա առհասարակ իրավաչափ կարող է լինել և այլն: Դրա վերաբերյալ պարզապես տեղեկացնեմ, որ 2015, 2016, 2018 թվականներին մի քանի դեպքեր են եղել, երբ օրինակ, Մոլդովայի, Վրաստանի, Լեհաստանի Սահմանադրական դատարանների նախագահները դիմել են Վենետիկի հանձնաժողով՝ կարծիք ստանալու համար:
Ի դեպ՝ Մոլդովայի ՍԴ նախագահի դիմումը հենց քրեական օրենսգրքի հոդվածին էր վերաբերում: Սա լայն տարածում ունեցող գործիք է ու չափազանց արդյունավետ: Այսինքն, այստեղ Վենետիկի հանձնաժողովը ոչ թե որպես դատարան է հանդես գալիս, այլ իրավական, նույնիսկ սահմանադրաիրավական հարցադրումների վերաբերյալ տրամադրում է խորհրդատվական բնույթի մասնագիտական փորձագիտական կարծիք:
Հետևաբար, սա նոր գործիք չէ և լայն տարածում ունի»,ասաց նա՝ շեշտելով, որ այլ հարց է, որ, միգուցե, ՀՀ-ում այն դեռևս պետք է ընկալվի:
Կարդացեք նաև
«Ինչ վերաբերում է Եվրոպական դատարանին, ապա սա արդեն ամբողջովին նոր գործիք է: 16-րդ արձանագրությունը դեռևս նոր մշակված, նոր ընդունված փաստաթուղթ է. Եվրոպական դատարանն այդ առումով դեռ մեկ դեպք է ունեցել. Ֆրանսիայի Վճռաբեկ դատարանն էր դիմում ներկայացրել Եվրոպական դատարանի բարձր պալատին:
Սա նոր գործիք է, բայց այստեղ ընթացակարգը մի քիչ ավելի տարբեր է: Նախ՝ պետք է այս դիմումը վարույթ ընդունվի, ինչն իրենից, ըստ էության, ենթադրում է մոտ 45 օր տևողության գործընթաց: Դրանից հետո արդեն պետք է որոշում կայացվի, որը կրկին խորհրդատվական բնույթի կարծիք է: Այսինքն, այն Եվրոպական դատարանի որոշում չէ, վճիռ չէ, խորհրդատվական բնույթի կարծիք, եզրակացություն է: Խոսքը կրկին իրավական, սահմանադրաիրավական բնույթի, եվրոպական կոնվենցիոնալ իրավունքների հարցերի վերաբերյալ կարծիքի, եզրակացության մասին է»,-նշեց սահմանադրագետը:
Աննա ԲԱԴԱԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» թերթի այս համարում
