Այսօր Մարտունի քաղաքում «Մեդիա կենտրոնը» քննարկում էր կազմակերպել՝ «Ինչպես փրկել Սեւանը» թեմայով:
Այս քննարկման մասնակից «Տարածքային զարգացման եւ հետազոտությունների կենտրոն» ՀԿ-ի հիմնադիր անդամ Սաթիկ Բադեյանը կարծիք հայտնեց, որ Սեւանա լճում կապտականաչ ջրիմուռների այս աստիճան ծաղկումը վկայում է այն մասին, որ սկսվել է լճի ճահճացման գործընթաց։ Բադեյանի կարծիքով՝ Սեւանա լճի փրկությունը պետք է դիտարկել որպես ամբողջական էկոհամակարգի փրկություն, որի մի մասն էլ մարդն է, այլ ոչ թե այն դիտարկել սոսկ որպես լճի փրկություն.«Այս խնդրի միակ լուծումը ջրի մակարդակի բարձրացումն է»:
Քննարկման մեկ այլ մասնակից՝ Գեղարքունիքի մարզպետարանի գյուղատնտեսության եւ բնապահպանության վարչության պետ Համբարձում Համբարձումյանն էլ նկատեց՝ Սեւանա լճի ջրի որակի վատացման մի շարք պատճառներ կան, որոնք կանխարգելելու համար հարկավոր էր որոշակի միջոցառումներ ձեռնարկել, բայց չեն արվել.«Երբ սկսեցինք ջրի մակարդակը բարձրացնել, ափերը չպատրաստեցինք այդ գործընթացին, եւ որոշ անտառային հատվածներ մնացին ջրի տակ։ Հետո մաքրման աշխատանքները պատշաճ կերպով չիրականացվեցին եւ ջրի որակի վատթարացում գրանցվեց։ Սա Սեւանի ներկայիս վիճակի գլխավոր պատճառներից մեկն է»:
Ներկաներից մեկն էլ կարծիք հայտնեց, որ ընդամենը հարկավոր է լճի մակարդակը բարձրացնել, ու խնդիրը կկարգավորվի:
Մեկ այլ մասնակից էլ արձագանքեց՝ եթե 10 մետրով էլ բարձրանա ջրի մակարդակը՝ ջրիմիուռն էլ կբարձրանա, քանի որ սնուցում ունի:
Սեւան ազգային պարկի փոխտնօրեն Արայիկ Հունանյանն էլ նշեց՝ Սեւանա լճի աղտոտման եւ ջրիմուռների աճի պատճառներից է, որ սնուցող նյութերի քանակն է շատացել: Հունանյան էլ նշեց նույն պատճառները, որոնք վերջին օրերին պաշտոնյաներն ու փորձագետները նշում են՝ կեղտաջրերը, չմաքրված կամ վատ մաքրված տարածքները, անտառածածկ մասերը, ցանցավանդակները: Եվ որպեսզի ճիշտ լուծում ստանան, ըստ Հունանյանի, պետք է նախ հասկանալ, թե որտեղից է ավելի շատ աղտոտվում լիճը, հիմնական պատճառը, եւ այնպես չլինի, որ մեկ թիրախային խնդիր լուծվի, մյուսներն՝ անտեսվեն:
Նելլի ԲԱԲԱՅԱՆ
