Երեկ խորհրդարանում, երբ քննարկվում էր Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանում (ՄԻԵԴ) ՀՀ ներկայացուցչի չափանիշների հարցը, պատգամավորները առավել գլոբալ հարցեր բարձրացրեցին։ Մասնավորապես, Հովհաննես Հովհաննիսյանը հետաքրքրվեց, թե որքան է այսօր ՄԻԵԴ-ում գտնվող գործերի գումարային հնարավոր փոխհատուցման ծավալը:
Նկատենք, որ մինչ խորհրդարանականները դեմքի լուրջ արտահայտությամբ քննարկում էին Եվրադատարանում պարտությունների թեման, մեր բյուջեից փոխհատուցումների հարցերը, գրեթե միաժամանակ երեւանյան դատարաններից մեկում, հայտնի դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանի նախագահությամբ, ընթանում էր պաշտոնաթող գեներալ, նախկին պատգամավոր Մանվել Գրիգորյանի՝ կալանքից ազատման հարցը, որի կայացրած որոշումը վստահաբար Եվրադատարանում պարտության հերթական առիթ կդառնա։ Գրիգորյանի պաշտպանը միջնորդում էր ազատ արձակել նրան, այլընտրանքային խափանման միջոց՝ գրավ կիրառել մինչեւ 10 մլն դրամի չափով սակայն դատավորը մերժեց պաշտպանի միջնորդությունը։ Ակնհայտ է, որ ինչ զազրելի արարք էլ թույլ տված լինի մարդը, եթե ունի կալանքի հետ անհամատեղելի հիվանդություններ, պետք է հնարավորություն տալ նրան բուժվելու ազատության մեջ, այլ ոչ թե մահանա բանտում։
Ստացվում է, որ, մի կողմից. քննարկում են ՄԻԵԴ-ից վճիռների կանխման թեման, բայց միաժամանակ կայացվում են դատարանում որոշումներ, որոնք հղի են ՄԻԵԴ-ում պարտվելու հստակ հեռանկարով։ Եվ առնվազն տարակուսելի է, թե ինչ իմաստ ունեն այդ քննարկումները, եթե, օրինակ, դատավոր Մարտիրոսյանը հետեւություններ չի անում նախկին սխալներից ու հենց իր կողմից կայացված դատավճիռների եվրապարտություններից։
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
