Լույս աշխարհ գալուց ժամեր անց նորածինը ստանում է առաջին պատվաստումը՝ հեպատիտ B-ի դեմ, ինչին հաջորդում է հակատուբեռկուլոզային վակցինայի ներարկումը։ Պատվաստումները ապահովագրում են փոքրիկին տվյալ հիվանդությամբ վարակվելուց։ Ծննդատնից հետո հաջորդ պատվաստումները փոքրիկը ստանում է պոլիկլինիկաներում։
Ըստ ընտանեկան բժիշկ Գ. Խազանչյանի՝ պատվաստումներն ապահովում են երեխայի օրգանիզմում տվյալ հիվանդության նկատմամբ հակամարմինների արտադրությանը, որը պահպանում է նրան այդ հիվանդությամբ հիվանդանալուց։ Սակայն կարող են լինել դեպքեր, երբ պատվաստված երեխան նույնպես վարակվի տվյալ հիվանդությամբ, պարզապես նա այդ հիվանդությունը թեթև է տանում և համեմատաբար շատ կարճ։
Երեխան պատվաստումներ ստանում է մինչև 6 տարեկան հասակը, այնուհետև պարտադիր կերպով պատվաստվում է 10 տարին մեկ։
Մասնագետների պնդմամբ՝ կտրուկ նվազել է այն ծնողների թիվը, որոնք խուսափում էին նորածիններին պատվաստելուց։
Կարդացեք նաև
-Ուզում եմ փոքրիկիս ապահովագրել հիվանդությունից, որ հետո ինձ մեղավոր չզգամ։
Պատվաստումներ ստանալու անհրաժեշտությունից զատ ծնողներն արդեն ըմբռնումով են մոտենում նորածնի կրունկից արյուն վերցնելու փաստին, այլ կերպ ասած՝ վահանաձև գեղձի բացակայության կամ թերի ֆունկցիայի վաղաժամ հայտնաբերման ախտորոշման։ Այն ամբողջ աշխարհում կիրառման մեծ փորձ ունի, սակայն մի քանի տարի է, ինչ մուտք է գործել Հայաստան։
Ըստ նորածնային բաժանմունքի վարիչ Ռոզա Ասլանյանի․ «Եթե ուշացնենք, եթե չստանանք, եթե չհետազոտվի, ուրեմն այդ երեխան կլինի մտավոր ու ֆիզիկական հետամնաց։ Որևէ խնդիր լինելու դեպքում ժամանակին դեղորայք ստանալուց հետո երեխան ապաքինվում է»։
Վահանաձև գեղձի ախտորոշումն անպայման կատարվում է ծննդատներում, որովհետև տվյալ հետազոտությունը տարածքային պոլիկլինիկաներում անցկացնելը համարվում է ուշ։ Հիվանդությունը ավելի ստույգ բացահայտվում է 72-ից 96 ժամվա ընթացքում։
Նաիրա ՎԱԹՅԱՆ
