Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում «նամակ Ռուսաց թագավորին» ժանրն աստիճանաբար ավելի ու ավելի մեծ տարածում է ստանում։ Ընդդիմադիր քաղաքական (կամ ոչ այնքան քաղաքական) ուժերը վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի կամ նրա թիմակիցների նախորդ տարիների գործունեությունը քչփորելով՝ ինչ-որ փաստեր են պեղում ու մատնագրերի տեսքով ուղարկում Մոսկվա (կամ, ըստ նպատակահարմարության, Վաշինգտոն ու Ստրասբուրգ)։ Իբր՝ «չե՞ք տեսնում, թե ինչ վատն են այս իշխանությունները, դե մի բան արեք՝ սրանցից պրծեք, ու նոր իշխանություններ ձեւավորելու ժամանակ էլ չմոռանաք, որ առաջինը մենք ենք ձեզ օգնել»։
Իսկապես տհաճ տեսարան է Անցած դարի 30-ականների մատնագրերի ոճով՝ «հայտնում ենք ձեզ առ այն մասին, որ Նիկոլ Փաշինյանը ժամանակին դեմ էր Հայաստանի անդամակցությանը ԵԱՏՄ-ին (կից ներկայացնում ենք նրա ելույթի տեսագրությունը)», կամ «մեր պարտքն ենք համարում տեղեկացնել ձեզ, որ Նիկոլ Փաշինյանի նշանակած մարզպետներից մեկը ժամանակին տրորել է Ռուսաստանի դրոշը» (37 թվին գրում էին «պաստել է Մեծ Առաջնորդի նկարը»), եւ այլն։ Իսկ եթե նամակն ուղարկվում է Վաշինգտոն կամ Ստրասբուրգ՝ անպայման տեղեկացնում են «առ այն մասին, որ Փաշինյանը հայկական զորախումբ է ուղարկել Սիրիա… Ընդ որում՝ եթե ՀՀԿ-ի ու Քոչարյանը կողմնակիցների այս պահվածքն ինչ-որ տեղ հասկանալի է (մարդիկ փորձում են իրենց անձնական հարցերը լուծել), ապա «Լուսավոր Հայաստանի»՝ այս գործընթացին մասնակցել, մեղմ ասած, տարօրինակ է:
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
Ասել կուզեք ոչինչ չի փոխվել՝ընդիմադիրները ինչպես դիմել են դրսի ,,ասողներին,,այդպես էլ շարունակում են դիմել,միայն ,,մեղադրվող,,կողմն է փոխվել…..