«Արցախի հարցում իշխանությունների խուսափողական քաղաքականությունը մտահոգիչ է եւ չի նպաստում հիմնախնդրի հանգուցալուծման շուրջ համազգային համախմբմանը». հատկապես վերջին մեջբերման հետ կապված՝ ակնհայտ է, որ «խուսափողականություն» ասելով՝ ՀՅԴ-ն նկատի ունի Արցախի անունից բանակցելու մանդատ չունենալու մասին վարչապետի հայտարարությունը եւ Արցախը բանակցային սեղանի շուրջ վերադարձնելու նրա պնդումը։
Եթե հաշվի առնենք այն, որ ՀՀ նոր իշխանության այս դիրքորոշումը ողջունվում է Արցախի կողմից, Արցախն էլ չի խուսափում իրեն առնչվող խնդրի շուրջ սեփական դեմքով բանակցելու հանձնառությունից, ապա հասկանալի չէ, թե այդ ինչն է, որ մտահոգիչ է ՀՅԴ-ի համար։
Ինչ վերաբերում է նման կեցվածքի՝ համազգային համախմբմանը չնպաստելուն, ապա ՀՅԴ-ն «համազգային» ասվածի տակ հավանաբար նկատի ունի միայն իրեն, քանի որ գոնե ԼՂ խնդրի հանգուցալուծման շուրջ համազգային համախմբումը վաղուց կայացած փաստ է։
Հայտարարության ամենաուշագրավ հատվածը վերջին պարբերությունն Է, որտեղ ՀՅԴ-ն, որպես ընդդիմադիր ուժ, ազդարարում Է «ազգային, ժողովրդավարական, սոցիալիստական գաղափարական հենքով քաղաքական առանցք եւ իշխանություն ձեւավորելու հանձնառություն» ստանձնելու մասին։ Ինչպե՞ս եւ, ամենակարեւորը, ումո՞վ է ձեւավորելու այդ առանցքն ու իշխանությունը, եթե, ինչպես ասուլիսում հայտնել Է ՀՅԴ ԳՄ ներկայացուցիչ Ի. Սաղաթելյանը, իրենց օրակարգում չկա իշխանափոխության խնդիր:
Կարդացեք նաև
ՍՈՆԱ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
