Այսօր Վասակ Դարբինյանի հեղինակած «Վանոյի հետ եւ առանց Վանոյի» գրքի շնորհանդեսն էր: Գիրքը լույս է ընծայել «Մագաղաթ» հրատարակչությունը, 5 գլխից է բաղկացած՝ «Գրողը», «Շարժման ասպետը», «Պետական պաշտոնյան», «Ամբաստանյալը», «Վտարանդին»: Այստեղ ամփոփված են հարցազրույցներ այն մարդկանց հետ, ովքեր Վանո Սիրադեղյանին ճանաչել են ուսանողական տարիներից, ովքեր տեսել են Վանո Սիրադեղյանին շարժման ժամանակ, պաշտոնավարել են նրա հետ, երբ եղել է Ներքին գործերի նախարար, քաղաքապետ:
«Ամբաստանյալը» գլխում, օրինակ, նկարագրվում է հարուցված քրեական գործից հետո ինչպես է Վանո Սիրադեղյանը մի անգամ լքում Հայաստանը, հետո վերադառնում ու ինչպես են նրան դիմավորում «Զվարթնոց» օդանավակայանում, ինչպես Ռոբերտ Քոչարյանն էր ասել՝ ասես Քրիստոսին են դիմավորում:
Քանի որ Վանո Սիրադեղյանի մասին հակասական տեղեկություններ կան, ու նրան չճանաչողները դժվար կողմնորոշվեն՝ որն է ճիշտ, որն է սուտ, Վասակ Դարբինյանը ժամանակագրական ճշգրտությամբ ներկայացրել է իրական «Վանոյին»՝ նպատակ ունենալով ներկայացնել նրա կերպարը ու այն, թե ինչ էր կատարվում այդ ժամանակ երկրում: Վասակ Դարբինյանը գրքի շնորհանդեսին շնորհակալություն հայտնեց իր զրուցակիցներին, որոնք անկեղծ, շիտակ, անմիջական իրենց խոսքով գիրքը դարձրել են չափից դուրս հետաքրքիր. «Ես աշխատել եմ իմ կարծիքն ու վերաբերմունքը շատ չարտահայտել գրքում: Ընտրել եմ մարդկանց, որոնք հրաշալի ճանաչել են իրեն, գրող ընկերները՝ գրական գործունեության շրջանում, քաղաքական գործիչները՝ քաղաքական, նաեւ իրավաբաններ, իրավապաշտպաններ եւ այլն»:
Aravot.am-ը Վասակ Դարբինյանին հարցրեց՝ նախկինում ստորագրահավաք էր կազմակեպվել Վանո Սիրադեղյանի վերադարձի համար եւ գրքում այդ մասին նույնպես կա, հիմա, ըստ ձեզ, ի՞նչ է անհրաժեշտ անել՝ Վանո Սիրադեղյանի վերադարձի համար, կա՞ էլի ստորագրահավաքի կարիք, թե՞ չկա: Նա պատասխանեց. «Այդ ստորագրահավաքին վերաբերմունքը երկակի է եղել, ես հիմա շատ չեմ կարող ծավալվել, առանձին թեմա է դա, բայց թե ինչէ պետք իր վերադարձի համար՝ երեւի իր ցանկությունը»: Նա ասաց, որ շուրջ 20 տարվա բացակայությունը մարդու վերաբերմունքը փոխում է. «Իր կամքն է անհրաժեշտ վերադառնալու համար, կարծում եմ, այսօրվա իշխանության լայնախոհությունը նաեւ»:
Կարդացեք նաև
Մեր հարցին՝ եթե մեկ նախադասությամբ ամփոփելու լինենք, ինչպիսի՞ն էր Հայաստանն առանց Վանոյի եւ Վանոյի հետ՝ Վասակ Դարբինյանը պատասխանեց. «Վանոյի հետ ավելի հարուստ էր Հայաստանը բնականաբար, առանց Վանոյի՝ մի քիչ որբացած»:
Վասակ Դարբինյանը հույս ունի, որ գիրքը հասանելի կլինի նաեւ Վանո Սիրադեղյանին, եւ նա կկարդա այն:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
Ես Քլինտոնի մերը …..
«ամենայն հայոց բանաստեղծ»՝
Վանիկ Սմբատիչ Սիրադեղյան
գյուղ Արշալույս, 1996 սեպտեմբեր