«2018 թ.-ի ապրիլին տեղի ունեցած զանգվածային ցույցերին հանրության այլ շերտերի հետ միասին իրենց ակտիվ մասնակցությունն են ցուցաբերել նաև կրոնական տարբեր կազմակերպությունների անդամները: Դա հանրային կյանքին նրանց ինտեգրման լավ օրինակ էր»: Այս մասին ասվում է «Հայաստանի հելսինկյան կոմիտե» իրավապաշտպան հ/կ-ի օրերս հրապարակած՝ «Մարդու իրավունքները Հայաստանում 2018թ.-ին» խորագրով զեկույցում: Նշվում է, որ մինչ այդ կրոնական կազմակերպությունները մարգինալ վիճակում էին և իրենց հեռու էին պահում քաղաքական ու սոցիալական կյանքից:
Ինչ վերաբերում է օրենսդրությանը, ապա զեկույցում գնահատական է հնչում, որ կրոնին առնչվող օրենսդրության մեջ առկա խտրական ձևակերպումները դեռևս պահպանվում են. «Դեռ 2017-ին ՀՀ կառավարությունը կրոնին առնչվող օրենսդրությունում փոփոխությունների փաթեթ էր պատրաստել, որը Վենետիկի հանձնաժողովի և ԵԱՀԿ փորձագետների կողմից քննադատվել էր: Սակայն այն ուներ նաև դրական կողմեր. մասնավորապես, մի շարք օրենքներում(«Զինվորական ծառայության մասին», «Ոստիկանական ծառայության մասին», «Ազգային անվտանգության մարմիններում ծառայության մասին», «Հայաստանի փրկարարական ծառայության մասին» և այլն) համապատասխան կառույցներում աշխատանքի անցնելու համար կրոնական կազմակերպությունների անդամների վրա դրված սահմանափակումները պետք է հանվեին, ինչը խտրականության ակնհայտ դրսևորում է: Այդուհանդերձ, վերը նշված, ինչպես նաև «Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին» ՀՀ օրենքում նախատեսված փոփոխությունները դեռևս չեն ընդունվել»:
Պատրաստեց Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆԸ
