«Եզրակացությունը վիճահարույց է. մեր փորձագետները կարծում են հակամարտող հանրություններում խաղաղությունը չի ընկալվում որպես նպատակ, ավելի շատ ընկալվում է որպես միջոց»,- «Խաղաղության ընկալումը․ ԼՂ հակամարտության մոտեցումների վերլուծությունը» թեմայով քննարկմանը հայտարարեց Արցախի «Անալիտիկոն» հանդեսի գլխավոր խմբագիր, Ստեփանակերտի մամուլի ակումբի նախագահ, զեկույցի համահեղինակ Գեղամ Բաղդասարյանը:
Նշենք՝ International alert միջազգային կազմակերպության փորձագետները զեկույց են հրապարակել ԼՂ հիմնախնդրի կարգավորման գործընթացի վերաբերյալ՝ որակելով, որ հակամարտությունը նախկին ԽՍՀՄ տարածքում մնում է առավել վտանգավոր եւ անկանխատեսելի հակամարտություններից մեկը։
Գեղամ Բաղդասարյանը տեղեկացրեց՝ ծրագիրը սկսվել է երկու տարի առաջ: Այն յուրօրինակ է այն առումով, որ ուսումնասիրություններն իրականացրել է փորձագիտական խումբը՝ Ադրբեջանի, Հայաստանի, Արցախի փորձագետներից կազմված, նաև Վրաստանի և Աբխազիայի գործընկերները: Անցկացվել է որակական հետազոտություն հակամարտող երեք հանրություններում. «Փորձել ենք ուսումնասիրել մարդկանց տրամադրությունները, հավաքել ենք հարուստ նյութ ու վերլուծել ենք: Հիմա քննարկումների փուլն է: Վերջում հանդես ենք գալու հայտարարությամբ այս ամենի մասին՝ ամփոփ փաստաթղթով:
Իսկ թե ինչ են նկատել փորձագետները, Գեղամ Բաղդասարյանն ասաց. «Բավականին ավելացել է քննադատական մտածողությունը հակամարտող հանրություների մոտ: Մեր փորձագետներն ազատ խոսում են այն մասին, որ դասագրքերում հայատյացության այն աստիճանը որ կա, խանգարում է ամեն ինչին՝ ընդհանրապես երկրի ընդհանուր զարգացմանն ու իմիջին: Կա խաղաղության գնահատում: Իմ կարծիքով՝ խաղաղությունը միջոց է ստեղծագործելու, արարելու, սեփական հողում բարեկեցիկ, արժանապատիվ ապրելու համար: Բայց եթե խաղաղությունը միջոց է նախապատրաստվելու հաջորդ պատերազմին, այս խոսակցության թեման միանգամայն այլ է»:
Լրագրող Մարկ Գրիգորյանը խոսեց հետազոտության արդյունքների մասին. «Պարզվում է՝ հակամարտությունը՝ որպես այդպիսին, դառնում է արժեք, որից մենք չենք կարողանում հրաժարվել, որը մենք՝ բոլորս, երեք հանրություններով, պահում ու գնահատում ենք: Արդեն մեծացել է մի ամբողջ սերունդ, որը հավատում է՝ ահա, այ սա է իսկական և ճիշտ ու նորմալ կյանքը՝ հակամարտության մեջ: Եվ վերաբերմունքը դեպի հակամարտություն տարբերվում է՝ ըստ սերունդների բոլոր հասարակություններում: Իմ սերունդն ավելի այլ կերպ է տեսնում հակամարտությունը, քանի որ մենք տեսել ենք ժամանակ, երբ հակամարտություն չի եղել»:
Ըստ Մարկ Գրիգորյանի՝ մեր ուղեղներում հակամարտությունն առևտրի առարկա է՝ ինչքանով պետք է վաճառեմ հակամարտությունը և ինչ կստանամ, եթե հրաժարվեմ հակամարտությունից: Ըստ վերլուծության՝ շատերը պատերազմը տեսնում են որպես հանգուցալուծող երևույթ, որը կարող է լուծել բոլոր հարցերը:
Ամփոփելով Մարկ Գրիգորյանը նկատեց՝ հիմա մեր հասարակության մեջ քննարկվում է մեկ հարց՝ Նիկոլ Փաշինյանը հողերը կտա՞, թե՞ չի տա, որը նույնպես առևտրի առարկա է:
ՀՀ ԱԺ «Իմ քայլը» դաշինք խմբակցության անդամ, պատգամավոր Մարիա Կարապետյանի կարծիքով՝ հակամարտության լուծման շուրջ առաջարկված՝ իր կարծիքով կառավարող նոր ուժի նոր թեզը հակամարտության լուծման գործընթացի ժողովրդավարացումն է, որը համահունչ է զեկույցի տրամաբանությանը. «Դա ենթադրում է որոշակի մենաշնորհի կոտրում՝ ով, որտեղ, երբ կարող է խոսել հակամարտության մասին: Հասարակությանը խաղաղության պատրաստելու՝ ոչ նոր կոմպոնենտը գուցե նոր իմաստ կարող է ձեռք բերել այն տեսանկյունից, որը ենթադրում է այն, որ բացի նրանից, որ հասարակությանը խաղաղության պատրաստելու նախապայմաններ կան՝ սահմանագծում չկրակելը, դրանից այն կողմ ենթադրվում է հասարակության ներսում ոչ միայն քարոզչության միջոցով փոփոխություններ անելը, այլ փոխել հասարակության նկատմամբ կառավարող ուժերի վարած քաղաքականությունը, փորձել վերացնել ատելության խոսքը և ռազմական հռետորաբանությունը»:
Միջազգային փորձագետ Գյուլնարա Շահինյանը նշեց. «Մենք տեսանք որակական փոփոխություն: Սա շատ լավ գործիք է մեր ապագա աշխատանքի համար, լավ հիմք է նաև նրանց համար, որոնք որոշում են կայացնելու: Եթե որոշում կայացնելիս էլի հաշվի չառնենք բազմազանությունը կարծիքների, եթե հաշվի չառնենք՝ ինչ են ուզում Արցախում, փախստականները, կանայք, այդ պայմանագիրը կարող է դառնալ նոր կոնֆլիկտի հիմք: Շատ կարևոր է, որ ունենք այսպիսի խորը ուսումնասիրություն, կուզեի այս դիսկուրսը շարունակվեր մեր հասարակություններում: Այդ մարդկանց կյանքերը, որ ամբողջ օրը ապրում են պատերազմի և հանգիստ կյանքի մեջ, իրենց խնդիրները բացարձակ չեն դրվում սեղանի վրա, բայց երբ ուսումնասիրում էինք իրենց մոտեցումները խաղաղության նկատմամբ, իրենք շատ ավելի զգոն ու բաց են դեպի խաղաղությունը»:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ