Դեռևս թավշյա հեղափոխությունից հետո առիթ ենք ունեցել ասելու, որ Հայաստանի եվրաինտեգրման քաղաքականությունն ամենևին չի ենթադրում դեպի Եվրոպա քաղաքական քայլերի, կամ ամենևին դրանցով չէ, որ պետք է չափվի: Հայաստանում թավշյա հեղափոխությունն ու դրանում հռչակված արժեքները գործնականում այն են, ինչ հռչակագրային իմաստով կազմել են եվրաինտեգրացիայի քաղաքականությունը, բայց որը հենց հռչակագրերի մակարդակում է գերազանցապես մնացել այն պատճառով, որ չի արմատավորվել Հայաստանում՝ զանազան ճյուղեր է արձակել դեպի ԵՄ, սակայն Հայաստանում չի թողել արմատներ:
Եվրամիության 2021-27 թվականների Հայաստանի աջակցության փաթեթի գլխավոր խնդիրը և թիրախը պետք է լինի հենց դա՝ արմատավորել Հայաստանում եվրոպական քաղաքականությունը, ստեղծել եվրոպական արժեքներ, փոխել Հայաստանի հանրության պատկերացումները այդ արժեքների վերաբերյալ, որոնք նենգափոխված փորձ է արվում մատուցել հակաքարոզչության աղբյուրներից, եվրոպական արժեքները նույնացնելով իբրև թե հայկական ավանդական արժեքների դեմ պայքարի, այլասերման և ոչնչացման տիրույթում:
Այս հակաքարոզչությունն առ այսօր հաջողությամբ աշխատող է, ինչը նշանակում է, որ գործնականում չի աշխատում Հայաստանի արդիականացման եվրոպական աջակցությունը, կենսունակ ու արդյունավետ չեն դրա մեթոդաբանությունն ու բովանդակությունը, կենսունակ չէ գործընկերային կազմը, եթե առ այսօր Հայաստանի հանրային տիրույթում հնարավոր է խաղալ հայկական ու եվրոպական արժեքները հակադրելու տեղեկատվական նենգափոխումների վրա, և խաղալ արդյունավետ, ինչը խորքից քայքայում է ավելի վերևում՝ քաղաքական կամ տնտեսական մակարդակում որևէ թեկուզ դրական ու ողջունելի գործընթաց:
Արամ ԱՄԱՏՈՒՆԻ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ժամանակ» օրաթերթի այսօրվա համարում
