3 տարի առաջ հայտնել ենք Իջեւանի քաղաքի կենտրոնում, մի սենյականոց բնակարանում ապրող Դ. Կարապետյանի մասին: Նրա տան դուռը մշտապես փակ է, նա տնից դուրս չի գալիս:
Դ. Կարապետյանի ծնողները ծանոթացել են Գյումրիի մանկատանը, հետո ամուսնանալով՝ տեղափոխվել են Իջեւան: Դ. Կարապետյանի հայրը եղել է բարձր պաշտոնի: Նա երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ մեկնել է ռազմաճակատ, որտեղ զոհվել է: 1941 թ. ծնված Դ. Կարապետյանը գերազանցությամբ ավարտել է Երեւանի պոլիտեխնիկ ինստիտուտը, Իջեւանում աշխատանքի անցել: Նա բնակվել է իր մոտ հետ: Հետո Դ.-ն հիվանդացել է շիզոֆրենիա հիվանդությամբ: Հարեւանների վկայությամբ ՝ մոտավորապես 1990թ. մահացել է Դ.-ի մայրը: Արդեն 6 տարի Դ. Կարապետյանը էլեկտրական հոսանք, բնական գազ չունի: Նա չունի ՀՀ անձնագիր, որի պատճառով կենսաթոշակ չի ստանում: Հարեւանների խոսքերով՝ նրա խորհրդային անձնագիրը հայկականով փոխելու համար հարկ կլինի Դ.-ին լուսանկարել, ինչը շիզոֆրենիայով հիվանդ մարդու պարագայում դժվար կլինի: Նա ապրում է հարեւանների տված սննդով եւ ջրով:
Տարեմուտին՝ 2018թ. դեկտեմբերի 27-ին Իջեւան համայնքի ղեկավար Վարդան Ղալումյանը որոշում է ընդունել Դ. Կարապետյանի նկատմամբ պատրոնաժ նշանակելու մասին: Նրա որոշման մեջ նշված է, որ հոգեկան անառողջ վիճակի պատճառով Դ.-ն 1978 թվականից հաշվառված է Իջեւանի ԲԿ-ում, նա չի կարողանում ղեկավարել իր գործողությունները եւ հաշիվ տալ դրանց համար, նա ընտանիք չունի, Իջեւանի տարածաշրջանում՝ ազգականներ: Իջեւանի համայնքապետարանի խնամակալության եւ հոգաբարձության հանձնաժողովը գտել է, որ անհրաժեշտություն է առաջացել նրա նկատմամբ սահմանել պատրոնաժ: Քաղաքապետի որոշման մեջ նշված է, որ Դ.-ի բնակության վայր հանդիսացող շենքի բնակիչներից մեկը հոգում է Դ. Կարապետյանի խնամքը եւ համաձայնություն է տվել իրեն պատրոն նշանակելու նրա նկատմամբ: Քաղաքապետն իր որոշմամբ այդ բնակչին Դ. Կարապետյանի նկատմամբ պատրոն է նշանակել:
Ոսկան ՍԱՐԳՍՅԱՆ
