Թէ ի՛նչ ընելու է սփիւռքի նախարարութիւնը, եւ արդեօք նախապայմա՞ն է զայն նախարարութիւն պահելը:
Իրողութիւն է, որ Հայաստան-Սփիւռք գործակցութիւնը անփառունակ վիճակի մէջ է, եւ Սփիւռքի նախարարութեան հիմնական նպատակը, իմա՛ կոչումն ու գոյութեան իմաստը, ըլլալու է այդ երկկողմանի յարաբերութիւններն ու գործակցութիւնը հասցնելը աւելի քան գոհացուցիչ մակարդակի: Հայաստան-Սփիւռք գործակցութեան (ինքնա)նպատակը Հայաստանի կայուն զարգացումն է եւ Սփիւռքի առողջ գոյատեւումը: Այլ խօսքով, Սփիւռքի առողջ գոյատեւման եւ զարգացման մէջ Հայաստան՝ իբրեւ պետական կառոյց, շա՛տ ընելիք ունի, իսկ Հայաստանի կայուն զարգացման մէջ Սփիւռքը ունենալու է հսկայ դերակատարութիւն, որուն շարժիչը կամ catalyst-ը կոչուած է ըլլալու Հայաստանի Հանրապետութեան սփիւռքի նախարարութիւնը:
Տա՛նք օրինակներ. դասական Սփիւռքը իր դպրոցով, եկեղեցիով, ակումբով, կուսակցութիւններով ու համայնքային կառոյցներով, Հայ Դատի իր գործունէութեամբ եւ ցուցական պահանջատիրութեամբ գրած է հարուստ կենսագրութիւն մը: Սակայն, օր ըստ օրէ կը շեշտուին չորրորդ սերունդին մօտ արագընթաց ձուլումի, մաշումի պարագաները, անտարբերութիւնը, հայոց լեզուի գործածութեան եւ արեւմտահայերէնով ստեղծագործելու նահանջը, օտար դպրոց յաճախելը, խառն ամուսնութիւններն ու ազգային եւ մշակութային արժէքներու փոփոխութիւնն ու այլակերպութիւնը:
Իրերու այս դրութեան մէջ, սփիւռքի նախարարութիւնը կոչուած է ո՛ղջ հայ երիտասարդութեան պորտալարը Հայաստանին կապելու՝ ՀԱՅՐԵՆԱՑՈՒՄԻ ընդմէջէն: Եթէ սփիւռքահայութեան 70ական եւ 80ական թուականներու քաղաքականացումն ու յեղափոխականացումը օգնեցին մեր պահանջատիրութեան եւ քաղաքական ու հողային ձեռքբերումներուն, ապա հայրենացումը պիտի ըլլայ յաջորդ քայլը՝ Հայաստանի կայուն զարգացման եւ Սփիւռքի առողջ գոյատեւման մէջ:
Հայրենացումը կը սահմանուի սփիւռքահայ երիտասարդութեան հայրենիքի հետ կենդանի կապի հաստատումով եւ ամրապնդումով: Կապ, որ կը սկսի առաւելագոյն թիւով երիտասարդներու յաճախակի այցելութիւններով Հայաստան, առաջնորդելով բազմապիսի կապերու հաստատման հայրենիքին հետ, խորհրդաժողովներէն մինչեւ մարզական ու մշակութային ելոյթներ, մասնագիտական ցանցեր կամ պարզ զբօսաշրջութիւն՝ ստեղծելով առիթը Հայաստանը ճանչնալու եւ անոր հետ գործակցելու: Բայց, որովհետեւ Հայաստան այցելելը ամէնուն մատչելի չէ, պարտինք մենք, յա՛տկապէս պետական կառոյցները, Հայաստանը փոխադրել եւ զայն ներկայ դարձնել սփիւռքի հայ երիտասարդի կեանքէն ներս, առնուազն՝ հայութեան տարբեր հատուածներուն միջեւ ժամանակակից ու տարածուն լրատուութեամբ: Հոս համացանցը եւ ընկերային ցանցերը կ՛ընձեռեն մեծ կարելիութիւններ, որոնց մէջ Հայաստանը (իմա՛ սփիւռքի նախարարութիւնը) ունի հսկայ ներուժ եւ աժան ու տրամադրելի դրամագլուխ:
ՏԱՐՕՆ ՏԷՐ ԽԱՉԱՏՈՒՐԵԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ասպարեզ» օրաթերթի այսօրվա համարում
