Սեյրան Օհանյանը ուշագրավ ակնարկ է հնչեցրել. «Տպավորություն ունեմ, որ կան ընդհատակյա գործիչներ, որոնք, տիրապետելով տարբեր մանիպուլյատիվ հնարքների, խաղալով ժողովրդի զգացմունքների հետ, «Մարտի 1»-ի ողբերգությունը եւ զոհերի հիշատակը օգտագործում են իրենց իսկ դավադիր եւ հեռահար, անհայտ նպատակների համար»։ Թե ովքեր են «ընդհատակյա գործիչները», Սեյրան Օհանյանը չի մասնավորեցրել։ Մինչդեռ համաձայնեք՝ շատ կարեւոր է սա իմանալը, քանի որ նախկին նախարարն իր հայտարարությամբ բավական լուրջ մեղադրանք է ներկայացնում, նա, ըստ էության, հանցագործության մասին հաղորդում է տալիս՝ ակնարկելով, որ նախաքննական մարմնին ուղղորդողներ կան. մի հանգամանք, որն օրենքով արգելված է։
Իհարկե, չի բացառվում, որ Սեյրան Օհանյանն ընդամենը փորձում է այս կերպ ոչնչից ինտրիգ ստեղծել՝ հարմարավետորեն տեղավորվելով քաղհալածյալի կերպարում, իհարկե, չմոռանալով հիշեցնել ժամանակին հայրենիքին իր մատուցած ծառայությունները։
Բայց վերադառնանք մարտ 1-ի գործին. եթե Օհանյանը մոռացել է, հիշեցնենք՝ մարտիմեկյան իրադարձություններից հետո հենց ինքն էր տեսաուղերձում կոչ արել մարդկանց խմբերով չհավաքվել՝ սպառնալով, որ շատ բիրտ կգործեն։ Բացի այդ, լինելով ԳՇ պետ՝ ինքն անձամբ է մասնակցություն ունեցել մարտի 1-ին զորքերը Երեւան տեղաշարժելու գործին, այսինքն՝ ինքը եւս դերակատարություն է ունեցել 0038 հրամանի շրջանակներում բանակը ներքաղաքական գործընթացներում ներգրավելու հարցում։
https://www.youtube.com/watch?v=ZBMtNrB_FFo
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
