Էներգետիկ ոլորտի փորձագետ Վահե Դավթյանի կարծիքով, սխալ է սահմանին ռուսական գազի գնի վերանայումը դիտարկել Հայաստանում տեղի ունեցող ներքաղաքական զարգացումներով: Ըստ նրա՝ ՌԴ էներգետիկ քաղաքականության իրականացման պրակտիկան ցույց է տալիս, որ ՌԴ-ն կտրուկ քայլերի է գնում սակագնի փոփոխության հարցում:
«Բավական է հիշել Ուկրաինայի կամ Վրաստանի փորձը: Իրականում վերջին կես տարվա ընթացքում համաշխարհային էներգետիկ շուկայում ձեւավորվել էր ոչ բարենպաստ իրավիճակ էներգառեսուրսներ ներկրողների համար: Աշխարհում ձեւավորված չէ ինքնուրույն գազի շուկա, առանձին գազի սակագների գոյացման մեթոդաբանություն, եւ գազի գների գոյացումն իրականացվում է՝ հղում արվելով նավթի շուկայում տեղի ունեցող իրադարձություններով»,- այսօր «Բլից ինֆո» ակումբում ասաց փորձագետը:
Իսկ վերջին ամիսներին նավթի գինը 85 դոլարից իջավ 54 դոլարի, ըստ փորձագետի՝ էներգառեսուրսներ արտահանող պետությունները ստիպված էին այն կորուստները, որոնք ունեին նավթի շուկայում կոմպենսացնել գազի ոլորտում սակագնային ձեւափոխումներով. «ՌԴ-ն էլ ստիպված էր գնալ սակագնի փոփոխության: Գնի բարձրացման վրա որոշակի ազդեցություն ունեցավ նաեւ ռուս-բելառուսական ճգնաժամը: Պաշտոնական Մինսկը վերջին ամիսներին հայտարարում էր, որ Ռուսաստանը պետք է վերանայի սակագնային քաղաքականությունը»:
Վահե Դավթյանի խոսքով, սահմանին գրանցված գազի սակագնի փոփոխության ֆոնին երկրի ներսում գազի սակագնի պահպանումը երկրի ներսում մեծ ռիսկեր կարող է առաջացնել. «Երբ անդրադառնում ենք 2011-2013 թվականների փորձին, այն ժամանակ սահմանին սակագինը բարձրացավ 189 դոլար, բայց երկրի ներսում գները պահպանվեցին, արդյունքում մեր գազատրանսպորտային համակարգում ձեւավորվեց 300 միլիոն դոլարի պարտք, որը մարելու նպատակով 2013 թվականի դեկտեմբերին կնքվեցին հայտնի գազային պայմանագրերը, որի համաձայն՝ Հայռուսգազարդ ընկերության Հայաստանին պատկանող վերջին 20 տոկոսը փոխանցվեց Գազպրոմին: Չեմ բացառում, որ այս սակագնային քաղաքականության արդյունքում ձեւավորվի նմանատիպ ռիսկ, որը կարող է բերել նրան, որ ՀՀ-ն 2020- 2021 թվականին ստիպված լինի երկրի ներսում գոյացած պարտքը մարել ենթակառուցվածքների կամ քաղաքական զիջումների տեսքով»:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
