Պատճառը, որ Հայաստանը դուրս չեկավ մոնիտորինգից, ըստ քաղաքագետ Ստյոպա Սաֆարյանի, առնչվում է հետընտրական գործընթացներին, չնայած բավականին բարձր լեգիտիմություն ունեցող իշխանությունների առկայությանը։ Ավելի կոնկրետ՝ 7-րդ գումարման ԱԺ-ում այս բարձր լեգիտիմություն ունեցող իշխանության հակակշիռներ չունենալուն խորհրդարանում եւ դրանից դուրս։ Իսկ ավելի կոնկրետ՝ որ ԱԺ-ում «Իմ քայլը» չի ունենալու լուրջ ընդդիմություն։
«Ոչ թե այն, որ եթե մի իշխանություն չունի ընդդիմություն, նա չարաշահում է իշխանությունը, այլ որ նման ռիսկեր կարող են լինել եթե ոչ հիմա, ապա՝ ապագայում, իսկ դա կանխելու ձեւերից մեկը մոնիտորինգի այդ, այսպես ասած՝ լծակը պահպանելն է»,- մեկնաբանեց Ստյոպա Սաֆարյանը։
Հիշեցնենք, որ խորհրդարանական ընդդիմությունը կազմում է մեկ երրորդը։ Արդյոք ԲՀԿ-ն ու ԼՀԿ-ն, որպես, պատկերավոր ասած՝ օրգանիզմ, կձգտե՞ն պետության իմունիտետը բարձրացնելուն՝ դառնալով իրական ընդդիմություն։ Ստյոպա Սաֆարյանը չի կարծում ու ասում է, որ նման բան կարող է անել միայն քաղաքական ուժը, որն ունի այլընտրանքային օրակարգ, որի ծրագիրն ու խնդիրների լուծման պատկերացումներն արմատապես տարբերվում են գործող իշխանության ծրագրերից։
Անուշ ԴԱՇՏԵՆՑ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
