2017թ.-ին աղքատության մակարդակը կազմել է 25.7%՝ այսինքն՝ երկրի յուրաքանչյուր 10 բնակչից ամեն չորրորդն ամսական 41612 ՀՀ դրամ վերին աղքատության գծից ցածր են գտնվել։ Համեմատելով նույն ցուցանիշը 2010 թվականի ցուցանիշի հետ, պետք է փաստենք, որ համաձայն հրապարակված տվյալների՝ 2010-2017 թվականներին Հայաստանում աղքատության մակարդակը կրճատվել է 10.1 տոկոսային կետով։ Ընդ որում, միայն 3.7 տոկոսային կետով նվազումն ապահովվել է վերջին մեկ տարում, որի հիմնական գործոնը եղել է արձանագրված 7 տոկոսից ավելի տնտեսական աճը։
2017թ.-ին աղքատների ընդհանուր թվաքանակը կազմել է 766 հազար մարդ (մշտական բնակչության ցուցանիշի հաշվով), նրանցից չափավոր աղքատների թվաքանակը (ներառյալ ծայրահեղ աղքատները)՝ 316 հազար, իսկ վերջիններից ծայրահեղ աղքատների թվաքանակը՝ 42 հազար մարդ։
Աղքատության մակարդակի նվազմանը զուգահեռ՝ զգալի նվազել է նաև ծայրահեղ աղքատների թվաքանակը՝ 2017 թվականի արդյունքներով կազմելով 1.4 տոկոս։
Այսպիսով, ամփոփելով նախորդ տարիների ցուցանիշները, պետք է փաստենք, որ նախորդ իշխանություններն աղքատության մակարդակի 10 տոկոսային կետով նվազում ապահովել են վերջին 7 տարիների ընթացքում։ Փաշինյանի իշխանությունը դեռևս խոստանում է նույն արդյունքն ապահովել 5 տարում, որը, ի դեպ, նրանց կողմից բնորոշվում է՝ որպես աննախադեպ արդյունք։ Սակայն այն, ինչ խոստանում է գալիք իշխանությունը, նախկին՝ Հանրապետական (ՀՀԿ) իշխանության կողմից արդեն իսկ արձանագրված արդյունք և փաստ է։
Իհարկե, մեծ է ցանկությունը՝ Փաշինյանի թիմի կողմից հրապարակված այս խոստումն իրականացված տեսնել, սակայն պետք է փաստենք, որ այն դեռևս ընդամենը հերթական նախընտրական խոստում է, որի իրականացման համար շատ ջանք պետք է թափել։ Կիրականանա՞ նրա այդ խոստումը, թե՝ ոչ, ցույց կտա ժամանակը։
Հայկ ԲԵՋԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում
