«Քաղաքացիական հասարակությունը երկար տարիներ մեծ աշխատանք է տարել Հայաստանում պատժիչ քրեակատարողական համակարգը վերականգնողական մոդելով փոխարինելու ուղղությամբ: Հանցագործություն կատարած անձի վերականգնման, նրա հետագա վերաինտեգրման համար մեծ նշանակություն ունի հենց կրթության ապահովումը»,- այսօր «Մեդիա» կենտրոնում անցկացվող «Կրթությունը բանտում. երեկ, այսօր ու վաղը» թեմայով քննարկման ժամանակ ասաց «Բաց հասարակության հիմնադրամներ-Հայաստան» ծրագրերի գծով փոխտնօրեն Դավիթ Ամիրյանը:
Ըստ նրա՝ այդ առումով ՀՀ օրենսդրական դաշտը ստեղծում է գրեթե բոլոր պայմանները, որովհետեւ վավերացրել է ԵԽ ու ՄԱԿ-ի բոլոր փաստաթղթերը, որոնք վերաբերում են փակ հաստատություններում անձի իրավունքների պաշտպանությանը, բայց այլ բան է, որ դեռեւս պետական քաղաքականությունը չի համապատասխանում փաստաթղթերով ստանձնած մարդու իրավունքների հանձնարարություններին:
Նրա խոսքով, հաջողված կրթական ծրագրեր են գործում Արթիկի ՔԿՀ-ում, բայց այլ ՔԿՀ-ներում կրթական ծրագրերը կամ բացակայում են կամ դրվագային բնույթ են կրում:
Նա հիշեցրեց, որ տասնհինգ տարի առաջ Կոշ ՔԿՀ-ում փորձ արվեց դպրոց ստեղծել, բայց այն երկար կյանք չունեցավ, քանի որ պետությունը պետք է ապահովեր հետագա ընթացքը, ինչը չարվեց, ու դպրոցը չաշխատեց: Ըստ նրա՝ Աբովյան ՔԿՀ-ի դպրոցը նույնպես չի գործում: Նրա խոսքով, պետությունը պետք է միջոցներ ձեռնարկի անազատության մեջ գտնվող անչափահասների կրթության ու չափահասների միջին ու բարձրագույն մասնագիտական կրթություն ստանալու համար, պայմաններ ապահովի կրթությունն իրականացնելու համար:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Լուսանկարը՝ «Մեդիա» կենտրոնի
