Հայաստանում ստեղծվել է մի իրավիճակ, երբ քաղաքական հայտարարություններն ու տնտեսական տեմպերն իրար թշնամի են դարձել։ Քաղաքական հայտարարություններով «ծեփում են պատերին», «փռում ասֆալտին», բայց տնտեսությունը տեղից չի շարժվում։ Շատ «հակահեղափոխական» տնտեսություն ունենք, ոչ միայն չի զարգանում, այլև ցուցանիշների անկում է գրանցում։ Տնտեսագետներն արդեն մի քանի ամիս է գուժում են, նույնիսկ «անվստահելի» վիճծառայությունն է ասում, որ վիճակն այն չէ, բայց ո՞վ է լսողը։ Դեռ քաղաքական դասավորումների ժամն է, տնտեսությունը կսպասի։ Ու տնտեսության հետ բոլորն անտրտունջ սպասում են «լուսավոր ու պայծառ ապագային» (սա ֆինանսների նախարարի պաշտոնակատար Ատոմ Ջանջուղազյանի որակումն է մեր այն դիտարկմանը, թե այսպիսի տնտեսությամբ ու՞ր ենք գնում)։
Իսկ կառավարության տնտեսագետներն ու ոլորտի պատասխանատուները վարչապետի քաղաքական հայտարարությունների «թռիչքաձև ճախրանքի» հետևից չեն հասնում։ Անգամ կառավարության հազար տարվա տնտեսական քաղաքականության հենասյուներից մեկը՝ Ատոմ Ջանջուղազյանը, այդ քաղաքական հայտարարություններից գլուխ չի հանում։ 2019-ի բյուջեն երկուշաբթի խորհրդարանականների քննարկմանն է ներկայացվելու։ Սա հեղափոխական բյուջե չէ, ավելին, մեծ կասկած կա, որ այն այս տարի կհաստատվի։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում
