Քաղաքացու տեսանկյունից այդպիսի անորոշություն հիմա չկա՝ կա կառավարություն, որը վայելում է ժողովրդի բացարձակ մեծամասնության աջակցությունը։
Սակայն ներդրողների տեսանկյունից կա այդպիսի կառավարություն, բայց դրան զուգահեռ կա նաեւ խորհրդարան, որը բոլորովին չի արտահայտում ներքաղաքական ներկայիս դասավորությունը, ինչն էլ այն դարձնում է անորոշության հիմնական աղբյուր։
Բիզնեսի տեսանկյունից Հայաստանում չկա կայուն իշխանություն, որը կերաշխավորի իր կատարած ներդրումների անվտանգությունը։ Այսպիսի երկիշխանությունը ոչ մի կերպ չի կարող նպաստել ներդրումներին։
Եթե ներքին «փոքր» ներդրողները, որոնք լավագույնս զգում են ներքաղաքական իրավիճակը, ոչ մի անորոշություն էլ չեն զգում, ավելի խոշոր ներդրողների տեսանկյունից հեղափոխությունը դեռ չի հաղթել, Հայաստանում երկիշխանություն է, հայտնի չէ, թե ինչ կլինի առաջիկայում եւ այլն, եւ այսպես շարունակ։
Դրան նպաստում են նաեւ ԱԺ-ում դեռ իրենց լիազորություններն ու կապերը պահպանող ՀՀԿ-ի ներկայացուցիչները, որոնք անթաքույց եւ ողջ ջանասիրությամբ աշխատում են կառավարությանը վարկաբեկելու ուղղությամբ։ Եվ նրանց ունեցած կարգավիճակը՝ մշտական հանձնաժողովների նախագահներ, տարբեր պատվիրակությունների ղեկավարներ եւ այլն, օտարերկրյա ներդրողների վրա լրջության տպավորություն է թողնում։
Կառավարությունն էլ սոցիալ-տնտեսական հարցերով լիարժեք զբաղվելու փոխարեն ստիպված է ժամանակ ու ռեսուրսներ ծախսել այդ գործողությունների հետեւանքները վերացնելու կամ մեղմելու համար։ Այնպես որ, տնտեսության աշխուժացման եւ զարգացման տեսանկյունից նույնպես գործող ԱԺ-ն շուտափույթ լուծարելը առաջնահերթ անհրաժեշտություն է։
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
